پايگاه جامع فرق، اديان و مذاهب_ ميسيونرها (مبلغین مسيحی) در جوامع مسلمان، فعاليت های گسترده ای دارند. چنين نيست که ميسيونرها توسط نهاد کليسايی اعزام شود اما با مهارت ها و ترفندهای تبليعی تجهيز نشده باشد. اين ماموران ايمان(گمراهی) به ظرايف تبليغی و پيچ و خم هايی واقفند تا بتوانند حداکثر بهره را برده و حداقل ضرر را متحمل شوند. مواردی که در ادامه آورده می شود نکاتی است که بانوی سابقاً مسيحی ،ژاکلين که اکنون مسلمان شده، در مورد زمانی که خودش مبشر و مبلغ مسیحیت بوده، بيان می کند: من به عنوان يک مبشر و خادم مسيحی در کلاس های رهبری و در کليسا اينها را ياد گرفتم و موظف شدم که انجام بدهم:

1. نبايد در برخورد با مخاطبم از کلماتی مانند: تعميد،روح القدس، مصلوب و... استفاده کنم، بلکه بايد مطابق با ادبيات مخاطبم صحبت می کردم تا مخاطب احساس بيگانگی عقيدتی با من نداشته باشد.
نکته: اين عدم ورود به مباحث اصلی مسيحيت و پرهيز از ادبيات مسيحی صرفا در جلسات اوليه رعایت می شود و اگر طعمه آمادگی پذيرش را داشته باشد، سر سخن با ادبيات مسيحی شروع می شود.

 2. يک اصل مهم که بايد مراعات می شد اين بود که در مورد جزئيات، شبهه افکنی می کردم. مانند اينکه چرا نماز بايد هر روز خوانده شود و چرا بايد چادر به سر کرد؛ مگر نجات با اين اعمال امکان دارد؟

نکته: ميسيونرها اغلب از اطلاعات کمی در مورد اسلام برخوردار هستند، لذا شبهاتی که وارد می کنند جز در حد قلقلک، مخاطب آگاه را تحت تاثير قرار نمی دهد.

 3. به زير سوال بردن مذهب و تلقين اينکه مذهب با آزادی منافات دارد.
نکته: البته اين مورد صحيح است و مذهب با آزادی های مد نظر آنها که عبارت است از آزادی در پوشش و خوردن مشروبات الکلی و اختلاط زن و مرد و... منافات دارد!

4. اين سوال بزرگ: عيسی مسيح آمده تا به جای تو مجازات شود و کفاره گناهان تو را بدهد آيا حاضری اين ايثار را بپذيری يا می خواهی در تنهايی خودت بسوزی؟
نکته: به طور کلی فرقه های کاذب سعی در نشان دادن تاریکی و تباهی فضای بيرون از فرقه ی خود دارند، مطلب فوق، ناظر به اين موضوع است.

 5. همه اين اصول بايد روی مخاطبين جوان و عوام اجرا می شد و هرگز نبايد وارد بحث با مخاطبين متخصص شد.
نکته: از آن جايی که ضريب فريب خوردن مخاطب عمومی نسبت به متخصص، بسيار بالاتر است، لذا مبشر مسيحی سعی می کند به سراغ طعمه ای که احتمال قبول مطالب در او بالاست برود.

 6. من بايد وانمود می کردم که زمانی مسلمان بودم و همه راه ها را رفته ام و تمامی اعتراضات مسلمانان را در مورد مسيحيت می دانم و تحقيق کرده ام. نبايد اجازه تحقيق به مخاطب می دادم و اين کار را يک "دوباره کاری" و وقت تلف کنی جلوه می دادم.
نکته: از رايح ترين ترفند های تبليع مسيحی، اين است که ميسيونرها ادعا  می کنند زمانی مسلمان بوده و تسلط بالايی نسبت به اسلام دارند اما در حقيقت بسيار از اين مدعيان حتی طبل توخالی  بودن هم برایشان صفتی مبالغه آمیز است!

 7. هم دردی با مخاطبين و بدگويی از مسيحيان تندرو و متعصب در راستای جلب اعتماد عقيدتی.
نکته: مبلغين مسيحی همواره سعی می کنند خود را مبرا از اشتباهات هم کيشان خود نشان دهد اما در مقابل، اشتباه يک مسلمان را به تمام مسلمين و حتی دين اسلام نسبت می دهند.

8. بايد برای ورود در گفتگو با مخاطبم می گفتم که ما عيسی را خدا نمی دانيم، بلکه منجی می دانيم، چنانکه خود مسلمانان نيز معتقدند که مسيح روزی باز خواهد گشت.
نکته: مبشرين مسيحی دقت دارند که از ابتدا وارد مباحثی که ممکن است با اعتقادات طعمه در تعارض آشکار باشد نشوند، يکی از اين موارد الوهيت حضرت عيسی(عليه السلام) است که اکثر مسلمانان با شنیدن اين عبارت، در مقابل مطالب بعدی مبلغان موضع می گيرند.

9. تفسير به رای قرآن به عنوان اينکه من خودم روزی تفسير قرآن می کردم.

اين مورد يکی از مضحک ترين ترفندهای ميسيونرهاست، جالب است که اگر نگوييم همه، لااقل 99% از اين افراد حتی توانايی روخوانی قرآن کريم را ندارند اما با وجود این، جرأت تفسير به خود می دهند!

 10. پرهيز از هرگونه بحث عقلی در مورد الوهيت مسيح و ارجاع دادن به کتاب مقدس.
نکته: از آنجايی که اعتقادات بنيادی مسيحی دعوايی شديد با منطق و خردورزی دارند، مبشر مسيحی جرأت طرح اين مباحث را به خود نداده و سعی می کند شخص را به ايمان دعوت کند بدون اينکه پشتوانه ای عقلی برای اين ايمان وجود داشته باشد.

 همانگونه که از نظر گذشت، ميسيونرها ترفندهايی براي تبليغ مذهب ضاله خود دارند که هرکدام نکته ای خاص دربر دارد. غفلت از اين موارد باعث در دام افتادن افراد خواهد شد و اطلاع از آنها می تواند کار را در مقابله يا اين جريان آسان  نمايد.