مباحث روایی
در منابع معروف اهل سنت، مانند صحیح مسلم، بخارى، سنن ترمذى، موطّا مالک، مسند احمد، سنن نسائى، مصنف عبدالرزاق و کتب دیگر، که همه از منابع مشهور و شناخته شده اهل سنّت است، حدود سى روایت درباره جمع میان نمازظهر و عصر یا مغرب و عشاء، بدون سفر و مطر (باران) و خوف و ضرر نقل شده است.
آنچه از فضائل حضرت علی (علیهالسلام) نقل شده، قابل شمارش نیست و احدی نمیتواند آن را انکار کند و اگر کسی بخواهد آن را حساب کند اولاً: در افکار و اذهان انسانهای عادی نمیگنجد و ثانیاً: بسیار سخت و دشوار و و در عین حال طاقت فرسا و غیر قابل جمع آوری است.
خاندان اهل بیت پیامبر، خصوصاً حضرت علی (علیهالسلام) چنان فضیلت و ویژگی منحصر به فردی دارد که احدی از مسلمانان و حتی صحابه پیامبر اکرم (صلیاللهعلیهوآله) به آن نرسند. این ویژگیهای خاص در روایات فراوانی از رسول خدا در وصف این حضرت بیان شده و خداوند آیاتی را در قرآن در شأن ایشان نازل فرموده است.
اهلسنت معتقدند آنچه صحابه نقل کردهاند اگر با قیاس (مقایسه با کتاب و سنت) موافق بود، این اجتهاد صحابه محسوب میشود. اما باید گفت که گاهی صحابه در مقابل کتاب و سنت گام برداشته و نظر دادهاند که این نیز از سوی برادران اهلسنت اجتهاد خوانده شده است!!!
پیامبر اسلام از زمان بعثت تا آخر عمر شریفشان در مناسبتهای مختلف، حضرت علی را وصی و جانشین خود معرفی کردند تا امت بعد ایشان گمراه نشود، حتی خلفای غاصب هم این نکته را میدانستند؛ تاریخ گواه است که آنان در جریان غدیرخم به امیرالمؤمنین تبریک گفتند اما بعد رحلت پیامبر، حق ایشان را غصب کردند.
یامبر اکرم نوجوانی را تربیت کرد تا پس از ایشان ادامه دهندهی راهش باشد؛ لذا در آغاز راه با جمع کردن خویشان خود و معرفی حضرت علی (علیهالسلام) به دیگران و در آخرین حج، در غدیرخم، ولایت و جانشینی امیرالمؤمنین را به مردم اعلام کرد و حجت را بر همگان تمام نمود.
یکی از مصادیق شرک از نظر محمد بن عبدالوهاب، توسل به ارواح اولیاء الهی است. وی میپندارد ارواح انبیا و اولیاء الهی بعد از مرگ قادر به برآوردن حاجتهای طلبکار و سائل نیستند، لذا توسل به آنها موجب شرک است و این کار خلاف عقیده سلف است. اما در مقابل میبینیم که بزرگان و علمای اهلسنت توسل به ارواح اولیاء الهی را جایز میدانند.
از احادیثی که جزء پیشگوییهای پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) است، حدیثی است که در منابع شیعه و سنی، به صورت متواتر با کمی اختلاف آمده است و هشداری بود که پیامبر اکرم قبل از رحلت خود آن را بیان داشته است: «من مات و لم یعرف امام زمانه...» که در کتب فریقین وارد شده است.
پیامبر بزرگ اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم) در مناسبتهای مختلف و در میان برخی از اصحاب و یاران خود به حوادث و اتفافات بعد از خود اشاره نموده است که این خود یکی از معجزات باهره و دلائل آشکار بر صدق پیامبری ایشان از طرف خداوند میباشد که در آن به بیان سخنانی به عنوان رویدادها و پیشگویی هایی پرداخت. از جمله این که بعد از خودش خلفا فریبکار و زمامداران فاسق و... روی کار میآیند
دربارهی حضرت علی(علیه السلام) این انسان تمام نمای الهی و نسخه بدل پیامبر بزرگ اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم) چه میتوان باید گفت که خداوند در جای جای قرآن آیات زیادی را در فضائل و شناخت او و فرزندانش بیان داشته است و از طرف دیگر آنقدر پیامبر دربارهی او روایت و حدیث بیان دالشته است که از ذکر شمارش آن بیرون است و علمای بزرگ و پیشوایان مذاهب مختلف در کتب خود متذکر آن شدهاند
احمد بن حنبل به یحیی بن معین گفت چرا از عبیدالله بن موسی زیاد روایت نقل میکنی؟ و حال آنکه او از معاویه بدگویی میکرد؟ من از او روایت نقل نمیکنم. تو هم نقل نکن. یحیی بن معین در جواب گفت: عبدالرزاق نیز پیش ما از عثمان بدگویی کرد، تو از عبدالرزاق روایت نقل نکن تا من هم از عبیدالله بن موسی روایت نقل نکنم.
در احادیث زیادی از کتب فریقین شیعه و اهل سنت از پیامبر بزرگ اسلام(صلی اله علیه و آله و سلم) وارد شده است که فرمودند مهدی موعود این منجی و مصلح جهانی از نسل او و از فرزندان حضرت علی(علیه السلام) و حضرت فاطمه زهرا(سلام الله علیها) و از نوادگان پسری امام حسن(علیه السلام) میباشد اما برخی از علمای اهل سنت مثل سمهودی بی انصافی کرده و او را از نسل امام حسن(علیه السلام) میدانند و برای این ادعای خود هم دلیل واهی و پوچی را مطرح میکند که طبق روایات متواتره در کتب معتبرشان یقیناً درست نیست
عبدالله بن محمد بن عثمان واسطی معروف به ابن سقّا که از جمله محدثین معروف و مشهور واسط است، پس از آنکه حدیث طیر را بر سر درس خود نقل کرد، با واکنش شدید واسطیها روبرو شد و مورد ضرب و شتم قرار گرفت.
دکتر بشار عوّاد از محققین معاصر، هنگامیکه با توثیقات حریز بن عثمان توسط علمای عامه مواجه میشود، اظهار تعجب میکند و مینویسد: به خدا قسم در باورم نمیگنجد کسیکه به حضرت علی (علیهالسلام) توهین و جسارت میکند، چگونه ثقه و در صراط مستقیم باشد؟ از گزافه گوییها به خدا پناه میبرم؟