یکی دیگر از مواردی که به‌عنوان ریشه تصوف در قرن اول به آن اشاره‌شده است، برداشت خاص صوفیه از آموزه‌هایی است که در قرآن و سنّت آمده است. بیان انحراف صوفیان از اصول اسلام، موضوعی نیست که امروزه به آن پرداخته‌شده باشد، بلکه در آثار مختلف قدما، ازجمله آثار صوفیان از آن بحث شده است.

به عقیده برخی یکی از عوامل رواج زندگی زاهدانه در قرون اول هجری، موضع‌گیری تعرّض آمیز گروهی از مؤمنان بر روش دربارها و وابستگان خلفای اموی و عباسی بود. البته این جریان از زمان خلیفه سوم آغاز گردید ولی با در دست گرفتن عنان این حرکت توسط خلفای اموی و عباسی، اساس این حرکت تحت‌الشعاع سیاست‌های ایشان قرار گرفت و از راه خود منحرف شد.

به نظر برخی از مستشرقین منشا پیدایش تصوف ادیانی غیر از اسلام است و به نظر برخی دیگر زهد افراطی قرن اول هجری منشا مهمی برای تصوف بوده است. معتقدین به متاثر شدن تصوف از زهد قرن اول تاثیر آیات قرآن و سیره رسول اکرم و ائمه معصومین (علیهم السلام) را در زهد اسلامی موثر می دانند و انحراف از این شیوه را علت تشکیل تصوف می‌ دانند.

علیرغم تلاش برخی از متصوفه مانند آقای شهرام پازوکی در معرفی شاه نعمت الله ولی به عنوان یک شیعه واقعی و معرفی تصوف به عنوان مرام حقیقی تشیع، همه شواهد و قرائن حکایت از سنی مذهب بودن شاه نعمت الله و علاقه قلبی او نسبت به اهل بیت عصمت و طهارت علیه السلام دارد. لذا می‌توان شاه نعمت‌الله ولی را یک سنّی متمایل به اهل‌بیت دانست.

برخی مستشرقین بر این عقیده‌اند که صوفیه متاثر از ادیان دیگر است. در این میان عده‌ای صوفیه را متاثر از دین مسیحیت و یهودیت می دانند. این عده از محققان اروپایی که از اصول عقاید و گرایشان مذهبی خود متاثر هستند کوشیده‌اند تا وجه تشابه آشکار یا پنهانی میان تصوف اسلامی و عقاید خویش بیابند و بگویند که به هر حال تاثیر و تاثری در کار بوده است.

مورخین در احوال حسن بصری که از سران قدیمی صوفیه به‌حساب می‌آید و معاصر با پنج امام معصوم بوده است، چنین نگاشته‌اند که وی فردی غمگین و حزین بوده است. سؤال این است که آیا این حزن و حالت غم حالتی الهی بوده است یا پشت ماجرای غم چندین ساله‌ی سرکرده‌ی فرقه صوفیه آه مظلومی نهفته است؟ تاریخ، قسمت دوم سؤال را تأیید می‌کند. حزن و اندوه در دین اسلام و در باب زهد سفارش شده...