جریان های افراطی
یکی از خصوصیات و ویژگی‌های جریان‌های افراطی، وحدت ستیزی و دامن زدن به دشمنی‌های مذهبی است، در حالی که روش و موضع علمای بزرگ شیعه در طول تاریخ، کاملاً برخلاف این رفتار جاهلانه بوده است؛ ازجمله این بزرگان، آیت‌الله‌العظمی بروجردی بود که تعامل ایشان با علمای تقریبی مصر باعث شد شیخ شلتوت، فتوایی تاریخی در مشروعیت پذیرش شیعه صادر کند.
جهان اسلام، امروزه درون خود با مشکلات گوناگونی مواجه است. کشورهای استعمارگر که دوام و بقای خود را در از بین بردن اسلام و ضعیف نگه داشتن مسلمانان میبینند، به ترفندهای گوناگونی برای جلوگیری از وحدت مسلمانان و ایجاد تفرقه دست میزنند. در چنین وضعیتی بر تمام مسلمانان واجب است که به مقابله با این اهداف شوم برخیزند. این امر مهم در ایران با پیروزی انقلاب اسلامی و راهبرد و
حدت اسلامی به وسیله امام خمینی(ره) به منصه ظهور رسید.
عده‌ای از افراد شیعه نما و تحت فرمان استکبار، مقارن ایامی که توسط جمهوری اسلامی، هفته وحدت نامیده شده، هفته برائت اعلام کردند. این افراد با استفاده از امکانات دولت‌های غربی و شبکه‌های ماهواره‌ای به نام شیعه، به اختلافات دامن زده و با توهین به اعتقادات اهل سنت و صحابه مورد احترام آنان در این شبکه‌ها، آب به آسیاب دشمن می‌ریزند.
قرآنیون با تأویل و توجیه رأی مدارانه نسبت به آیات قرآن، بر نفی جایگاه سنّت در شناخت دین، پای فشرده‌اند؛ این در حالی است که اطاعت مطلق و حجیت سنت قولی و غیرقولی پیامبر(ص) به روشنی در آیات وحی آمده است.
فرقه شیرازی، جریانی سازمان یافته و یک حزب سیاسی است که اهداف سیاسی خاصی را دنبال می‌کند؛ این جریان افراطی که در ظاهر، اولویت خود را مبارزه با اهل سنت و اسلام سنی قرار داده است، در واقع بازیچه دست استعمارگران برای تفرقه‌اندازی است. آنان با جبهه کفر تعامل خوبی داشته و عملاً شعار مبارزه با استکبار و استعمار را قبول ندارند.
گروه‌های تکفیری و وهابی که «حساب اهل‌سنت از آنان کاملاً جداست»، در راستای ایجاد فتنه و اختلاف در بین امت اسلامی و برای نیل به اهداف شیطانی خود، هرگونه تهمت، افترا و شایعه را برای تخریب چهره شیعه جایز و برای ترویج این شایعات و دروغ‌ها تمام ابزارهای فکری، فرهنگی و آموزشی را به کار گرفته‌اند؛ این درحالی است که قرآن مسلمانان را از این گونه اعمال نهی کرده است و علمای اهل سنت در برابر آنان موضع گرفته‌اند.
قرآنیون با تأویل و توجیه رأی مدارانه نسبت به آیات قرآن، بر نفی جایگاه سنّت در شناخت دین، پای فشرده‌اند؛ این در حالی است که اطاعت مطلق و حجیت سنت قولی و غیرقولی پیامبر(ص) به روشنی در آیات وحی آمده است.
برقعی یکی از سران جریان قرآن‌بسندگی با وجود اینکه مخالف هرگونه تفسیر و تأویل برای آیات قرآن است، در یکی از آثار خود ضمن بیان آیات قرآن، به تفسیر آیات پرداخته و شیعیان را به خاطر اعتقاد به مسئله توسل متهم به شرک می‌کند؛ درحالیکه شیعیان این اعتقاد خود را از قرآن و سخنان اهل بیت(ع) گرفته‌اند.
متأسفانه دیده می‌شود که برخی از افراد، یا به خاطر جهل یا به خاطر اجرا کردن اهداف دشمنان اسلام که به دنبال تفرقه میان مسلمانان هستند، به مقدسات سایر مذاهب، اهانت می‌کنند؛ اما نمی‌دانند که این رفتار، خلاف سیره اهل بیت(ع) و سبب تفرقه میان مسلمین است.
قرآنیون معتقدند که قرآن کتابی جامع و تنها منبع احکام شرعی است و همه ضروریات اسلام، به‌تنهایی از قرآن قابل‌استخراج است و نیازی به حدیث نیست؛ اما قرآنیون با وجود این اعتقاد، در کتب تفسیری خود، از سنت پیامبر(ص) و روایات اهل‌بیت گرامی آن حضرت و اقوال صحابه و تابعین استفاده کرده‌اند.
حکمی زاده از قائلین دیدگاه قرآن بسندگی در دین، معتقد است قرآن تنها منبع قابل استفاده در استنباط معارف و احکام دینی است و برای تمام مسائل و امور دینی، فقط باید از قرآن بهره بُرد و حجیت تمام احادیث را منکر شده است. در نقد او کتاب کشف الاسرار توسط امام خمینی(ره) نوشته شد.
برقعی از بزرگان جریان قرآن‌بسندگی معتقد است چون در آیه 51 سوره مائده، واژه «ولی» به معنای دوست است؛ پس در آیه 55 سوره مائده نیز به معنای دوستی است؛ در حالی که در روایات معتبری که در کتب فریقین و در بیان شأن نزول آیه 51 سوره مائده وارد شده، به این مطلب تصریح شده است که معنا و مراد از کلمه «ولی» در این آیه، همان زمامداری و سرپرستی امور است.
برقعی از سران جریان قرآن‌بسندگی، در یکی از آثار خود ضمن بیان آیات قرآن، ذیل آن به تفسیر آیات پرداخته و شیعیان را به خاطر اعتقاد به مسئله توسل متهم به شرک می‌کند؛ در حالی که وی از عمل مردم تفسیر اشتباه می‌کند و شیعیان اعتقاد خود را از قرآن و سخنان اهل بیت(ع) گرفته‌اند.
شیعه انگلیسی در ادامه سیاست تفرقه افکنی خود، با حمایت همه جانبه دولت استعمارگر انگلیس، فیلم پرهزینه و موهن «بانوی بهشت» را با هزینه‌ای حدود ۱۵ میلیون دلار ساخت. سازنده این فیلم سعی کرده، در کنار برخی روایت‌های مستند شیعه، انبوهی از دروغ‌ها را به خورد مخاطبین خود بدهد.