ملی گرایی
میگویند ما از نسل کورش هستیم و خون او دررگهای ماست. از آنان میپرسیم از کجا میدانید خون کورش در رگهای شماست؟ شجره نامه دارید؟ هنگامی که عُقَلای عالم از شما بخواهند که حجت و بیّنه بر ادعایتان بیاورید چه دارید؟ از سویی دیگر میدانیم که فرهیختگان ایرانی در طول تاریخ، هیچ گاه کورش را پدر ایرانیان نخواندند.
عدهای خود را از نژاد آریایی و برتر از دیگر اقوام و نژادها میدانند و فردوسی را یکی از بهترین افراد در مسأله خدمت به زبان فارسی میدانند ولی از واقعیت اینکه فردوسی شاهنامه را برای چه فردی نوشت اطلاع ندارند. فردوسی شاهنامه را برای فردی به نام سلطان محمود غزنوی که از نژاد ترک بود نوشت.
برخی مدعی هستند که در تورات (در مکتوبه دانیال)، کورش همان ذوالقرنین خوانده شده است. در پاسخ میگوییم طبق اسناد، این کتاب توسط دانیال نبی (ع) نوشته نشده است. همچنین آن بخش از کتاب ربطی به کورش ندارد بلکه در بهترین حالت مربوط به داریوش سوم است؛ آن هم تعریف و تمجیدی از او نشده، بلکه در تورات، وحشی و بیمنطق نامیده شده است.
این ادعا که کورش همان کیخسرو باشد، دیدگاه یونانیان و رومیان بوده که ابوریحان خود آن را قبول نکرد، بلکه آن را رد کرده است. سایت دروغپرداز و جاعل بیخردگان، در عملی زشت، با خیانت به مخاطبین خود، اصل کلام ابوریحان را سانسور کرد. آنجایی که ابوریحان دیدگاه غربیها را میگوید را بیان کردند، اما آنجایی که ابوریحان به نقد و رد دیدگاه غربیها میپردازد را سانسور کردند. تا بلکه بتواند مانند همیشه ملت را فریب دهند.
اردشیر دوم، پادشاه هخامنشی، پسری داشت به نام داریوش. این پسر علیه پدر کودتا میکند، دست به شورش میزند، اما ناکام میماند. پس در دادگاه، به اعدام محکوم میشود. سپس جلاد، با تیغ سرش را می برد.
یک خیابان فرعی در اسرائیل به نام کورش است... خیابان کورش! ولی جالب است بدانیم که رژیم صهیونیستی بهترین اماکن توریستی خود را به نام «چنگیز خان مغول» نامگذاری میکند. از جمله یکی از اماکن گردشگری در منطقه «گیوعَت یوعاو» که به نام چنگیز مغول نامگذاری شده...؛ به راستی تا به حال دیدهاید یک مغولستانی بیجنبه به این افتخار کند؟
قابل توجه آنانی که در توهمات خود، پاسارگاد را مرکز هویت ایرانی میپندارند...؛ از حیث زبان شناسی روشن شده که پاسارگاد در لغت به معنی تبعیدگاه دزدان (دزدخانه) است.
سازمان میراث فرهنگی، در روز روشن، نام «قبرستان متجاوزین انگلیسی» در بوشهر را به «گورستان مهاجمین انگلیسی» تغییر داد! به راستی این سازمان، میراث بان آثار فرهنگی ایران است؟ یا محافظ آبروی نداشته انگلیس؟
در عصر حکومت خسرو پرویز، ارتش ساسانی علیه او قیام کردند، پس مجبور به فرار شد. خسرو پرویز از گرسنگی و تشنگی و خستگی، به ستوه آمده بود تا اینکه به یک عرب رسید، پس از آن عرب آب و غذا خواست، و مرد صحرانشین هم او را از گرسنگی و تشنگی نجات داد.
در یک مهد کودک، در نورآباد ممسنی استان فارس، برای کودکان زیر 6 سال مراسم یادبود کورش میگیرند! حقایق را مخفی میکنند و تصویری دلپذیر و خیالی از کورش به خورد کودکان میدهند. به راستی این شستشوی مغزی نیست؟!
در سال 1387، هنگامی که کارشناسان سازمان میراث فرهنگی، به مرمت مقبره منسوب به کورش هخامنشی مشغول بودند، حین انجام کار، استخوانی را در سقف مقبره پیدا کردند، که روشن شد استخوان، استخونِ سگ است.
وجود مناظره ها و مباحثات میان مسلمانان و زرتشتیان و بخصوص موبدان آنها پس از ورود اعراب به ایران، دلالت بر آزادی بیان زرتشتیان دارد. مسلمانانی که با موبدان زرتشتی مناظره می کردند زرتشتیان قبل بوده اند که دین خود را تغییر داده بودند. آزادی زرتشتیان در حکومت اسلامی به گونه ای بود که بعضی از مناظرات در پیش حاکم مسلمان صورت می گرفت.
خانم «تاج گوهر خداد کوچکی» مادر فداکار شهید «فرهاد خادم»، به عنوان یک زن زرتشتی فعال در عرصههای مختلفت اجتماعی، از فرزند شهیدش میگوید... از ارادت به مراسم عزاداری برای امام حسین، از روضهها، از زیارت امام رضا، از نذری که برای اهل بیت پیامبر کرده بود...
از همان بَدو ورود اسلام به ایران، برخی از خاندانهای ایرانی به سمت حکومتها رفته و در خدمت آنان درآمدند. اما از عامه مردم بسیاری به اهل بیت پیامبر گرایش یافتند. نشانههای فراوانی از ارتباط وسیع ایرانیان با خاندان عصمت و طهارت در تاریخ وجود دارد. در این میان تلاش ائمه (علیهم السلام) برای بیرون راندن تفکر نظام طبقاتی و پاک کردن