پرسش و پاسخ
با ادله معتبر و فراوان که در مصادر حدیثی شیعه و سنی وجود دارد، مشخص می‌شود که طلب شفاعت از اولیاء الهی به‌صورت مستقیم، مطلقا (چه زنده باشند و یا از دنیا رفته باشند) جایز و مشروع است؛ لذا ادعای برخی از وهابیون نظیرعبدالقادر ترشابی که طلب شفاعت از اولیاء الهی به‌صورت مستقیم را شرک تلقی کرده‌اند، نادرست است.
در حدیثی آورده‌اند همسران رسول خدا با واسطه به عدم رعایت عدالت توسط ایشان، بین آنان و عایشه اعتراض کردند و پیامبر به این اعتراض اهمیتی نداد؛ این حدیث جز اهانت به پیامبر و فضیلت‌تراشی برای یکی از همسران پیامبر نیست!
تبرک جویی به آثار موجود پیامبر و اولیاء الهی، سیره مستمر مسلمانان، از صدر اسلام تاکنون بوده و هیچ مسلمانی این عمل را به نیت ربوبیت انجام نمی‌دهد، بلکه تنها به واسطه مقام بالای شخص و یا عظمتی که خداوند در وجود آن قرار داده است از باب برکت افراد، به آن تمسک کرده و متبرک می‌شوند.
بر خلاف آنچه وهابیون مدعی شده‌اند، شیعیان، قائل به طهارت همسران پیامبران (علیهم‌السلام) از فحشاء بوده‌اند؛ عبارات موجود در آثار جمهور علمای شیعه، بهترین مؤید، در جهت اثبات چنین ادعایی به‌حساب می‌آید.
در حدیث مرسلی آورده‌اند رسول خدا زید بن نفیل را در بیرون مکه، ملاقات کرد (قبل نزول وحی)، پیامبر سفره‌ای از خوراک گوشت بگسترد و به زید تعارف کرد؛ زید از خوردن ابا کرد و گفت از آنچه برای بت‌ها ذبح می‌کنید، نمی‌خورم؛ این حدیث جز اهانت به پیامبر و فضیلت دادن به غیر ایشان نیست!
از راه‌های تقرب به خداوند، ذبح و قربانی است که امری شایع بین مسلمانان است؛ بسیاری از مسلمانان از باب احترام به رسول الله و یا دیگر اولیاء الهی، ایشان را در ثواب این قربانی شریک کرده و یا حتی تمام ثواب قربانی را به ایشان هدیه می‌کنند تا ضمن قبول قربانی از ایشان، مشمول شفاعت اولیاء قرار گیرند؛ وهابی‌ها با فهم نادرست از آیات و روایات این عمل را شرک می‌دانند.
وهابی‌ها مدعی هستند که تنها گروه مدافع سلف امت و پیرو حقیقیشان، آنها هستند، از این رو خود را سلفیه می‌نامند؛ اما در عمل، وقتی فتاوا و عملکرد آنها مورد بررسی قرار می‌گیرد، روشن می‌گردد که فقط اندیشه ابن تیمیه حرانی است و تطبیقی بین معتقدات آنها و سلف امت نمی‌توان یافت؛ با این وجود نباید آنها را سلفی بدانیم، بلکه تیمی هستند.
آیه تطهیر از جمله آیات مهم در اثبات اصل امامت در قرآن کریم است. طبق این آیه، اهل بیت رسول خدا (صلیاللهعلیهوآله) از هرگونه پلیدی منزه دانسته شده و پاکیزه و مطهر توصیف شده‌اند؛ در تبیین این مطلب که اهل بیت چه کسانی هستند، میان مسلمانان اختلاف پیش آمده است.
وهابیت نذر برای اولیاء الهی را عبادت غیرالله و شرک دانسته‌اند، حال آن‌که عملی عبادت خواهد بود که انسان، علاوه بر خضوع و خشوع، اعتقاد به الوهیت و ربوبیت شخص مقابل نیز داشته باشد، بنابراین نذرکردن برای اولیاء الهی، با توجه به این‌که توام با اعتقاد به الوهیت و ربوبیت نسبت به آن بزرگواران نیست، عبادت غیرالله محسوب نمی‌شود.
مسلمانان هنگام گرفتاری و مصائب، به پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) و اولیاء الهی (علیهم‌السلام) استغاثه می‌کنند و از ایشان طلب کمک می‌کنند؛ همه اقرار دارند که رسول الله (صلیاللهعلیهوآله) و اولیاء، تنها با اذن خداوند حاجت را برآورده می‌سازند و کارشان مستقل از خدا نیست؛ با این وجود وهابی‌ها این عمل مسلمانان را شرک می‌دانند.
برخی به فتوای آیت الله خویی در لمس عورت اشکال کرده‌اند در حالی که در کتاب‌های آنها بلاهای بسیار بزرگی همچون جواز مدت حمل بیش از یک سال و ارتکاب فحشاء توسط برخی از بزرگان آنان وجود دارد.
رضاع کبیر مورد پذیرش شیعه نیست؛ مخالفین شیعه در مناظرات، با جدل قصد اثبات اعتقاد شیعه به مَحرمیت از طریق رضاع کبیر دارند و حدیثی را در این زمینه از کتاب کافی نقل می‌کنند و فرض می‌گیرند همسر جدیدی که از همسر قبلی فردی شیر خورده، بالغ بوده، در حالی‌که ازدواج با دختر شیرخوار طبق نظر شیعه و سنی مجاز است و حدیث در مقام بیان شرایط رضاع و سن شیرخوار نیست.
براساس آیه‌ی 26 سوره‌ی نور نمی‌توان حکم کرد که عایشه از زنان با ایمان و با تقوا بوده بلکه مراد از آیه، کلام طیب برای مردم طیب و کلام خبیث برای مردم خبیث است و بنابر قول دیگر مراد از طیبات زنانی که مرتکب فحشاء نمی‌شوند پس نهایت چیزی که آیه به اثبات می‌رساند اینست که زنان پیامبر مرتکب فحشاء نشده‌اند.
گرچه در قصاص، عفو و بخشش اولیاء دم، از توصیه‌های اخلاقی قرآن است، ولیکن ابن ملجم قاتل امیرالمومنین(ع) کسی بود که به دلایل مختلف، هرگز ذره‌ای لیاقت و شأنیت بخشش را دارا نبود و از این رو توسط امام حسن محتبی(ع) قصاص شد؛ از آن جمله: سازنده بودن عفو است، که در ابن ملجم نبود و اگر آزاد می‌شد به فتنه‌های و جنایاتش ادامه می‌داد.