ابن عربی
کشف و شهود در بین متصوفه بسیار رواج دارد و ابن عربی در بین متصوفه در این زمینه مشهور بوده و کشف و شهودهای شیطانی در بین شهودهای او کم نبوده است.
ابن عربی یکی از بزرگان متصوفه است که دارای کشف و شهودهای شیطانی است.
خاستگاه اصلی تصوف، آموزههای اهلسنت است؛ به این خاطر بزرگان جریان تصوف خود را وامدار سقیفه بنی ساعده میدانند.
مباحث حدیثی در حوزههای علمیه بسیار مورد توجه علمای دین بوده و برای اثبات انتساب روایات به حضرات معصومین علیهمالسلام راههایی ازجمله سندشناسی را مطرح کردهاند؛ در صورتی که عرفا خود برای استفاده از هر کلامی به عنوان روایت، ضابطههای علما ر اقبول ندارند.
ما برای تبلیغ اسلام در کشورهای اروپایی باید توحید اسلامی و قرآنی را بیان کنیم نه توحید صوفیانه را ...
ابن عربی , متوکل عباسی را جزء اولیاء الهی دانسته و با این اندیشههای انحرافی مانع هدایت اهلسنت شده است.
دشمنان امیرالمؤمنین علیهالسلام، به خاطر بغضی که از ایشان در دل داشتند، اندیشه کفر حضرت ابوطالب علیهالسلام را ترویج کردند.«ابنعربی»، یکی از این افرادی است که تحت تأثیر تبلیغات اهلسنت، این اندیشه نادرست را در مورد حضرت ابوطالب علیهالسلام پذیرفته است.
ابن عربی در تحلیل ماجرای عصبانیت حضرت موسی نسبت به برادر خویش با توجه به اعتقاد به وحدت وجود، گاوپرستی بنی اسرائیل را عین خدا پرستی دانسته، در صورتی که این تفاسیر ذوقی خلاف مبانی اعتقادی اسلامی است.
ابن عربی از سران صوفیه در کتب خود حضرت ابوطالب را کافر خوانده است. چنانچه ادعا میکند که در یک مکاشفه، رسول خدا (صلی الله علیه و اله) به او گفته است: «اگر برای همت، اثری بود کسی اکمل از رسولالله و اعلی و اقوی همتتر از او نبود و حال اینکه همت او در اسلام آوردن ابوطالب، عموی او اثر نکرد و او اسلام نیاورد».
ابن عربی، شیعیان امامیه را به خاطر اعتقاد داشتن به خلافت ظاهری اهلبیت علیهمالسلام، غالی دانسته، این در حالی است که حضرت زهرا سلاماللهعلیها این چنین اعتقادی در مورد اهلبیت علیهمالسلام داشته است. پس طبق دیدگاه ابن عربی، حضرت زهرا سلاماللهعلیها غالی بودهاند!!
طبق آموزه ابن عربی، عذاب بعد از مدتی برای اهل جهنم شیرین و گوارا میشود و در جهنم گیاهی به نام «جرجیر» روئیده میشود، در صورتی که اینگونه مطالب معارض با روایت صحیحالسند امام صادق علیهالسلام است.
تأویلگرایی افراطی از جمله انحرافاتی است که متوجه جریان تصوف بوده و این شیوه تفسیری متصوفه باعث تحریف معنوی قرآن شده و باعث شده مفاهیم و پیام حقیقی آیات الهی برای مخاطبین آنها روشن نشود.
در زمان معاصر ما بعضی از طرفداران ابنعربی، برای اثبات تشیع او به کتابی به نام «المناقب» استناد کردهاند؛ در صورتی که تاکنون نتوانستهاند انتساب این کتاب به ابنعربی را اثبات کنند.