از اين تاريخ به بعد، ديگر مردم كه مشتاق ديدار امام نوظهور بودند، او را نديدند، زيرا ديگر آزاد نشد و تا آخر عمرش تحت نظر و يا در زندان گذرانيد و اين امر باعث ابهت او در نظر مردم شد؛ ولي، در اين مدت، يعني از زمان بازداشت شدن او در شيراز، داعيانش مردم بسياري را به آئين جديد باب درآوردند و دعوت او را با آب تاب، به گوش مردم و منتظران شيعي رسانيدند. در اصفهان، گروه بسياري از اين منتظران، بدون آنكه خود باب را ببينند، به او ايمان آوردند، به طوري كه بقيه ي مردم اصفهان نيز، مردد شدند.
حاكم اصفهان «منوچهرخان معتمدالدوله» نيز از اين مردان بود؛ از اين رو، خواست كه باب را از نزديك ببيند و حقيقت امر را دريابد، چند نفر فرستاد تا سيد باب را از زندان شيراز به اصفهان آوردند.
معتمدالدوله، در ابتدا باب را با احترام و تعظيم پذيرفت و مقدمات آزمايش او را فراهم كرد، كه در حضور علما او را بيازمايند.