مباحث کلامی
از دیدگاه اهل سنت، دوازده امام شیعه جزء اهل بیت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) هستند. بنابراین خوب است، اکنون که امامان اثنی عشر به طور قطع جزء اهل بیت هستند، در راه وحدت بر آراء و نظریات این بزرگوران اجماع شود، تا همانگونه که پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمود: مسلمانان از راه حقیقت، گمراه نشوند.
یکی از اعتقادات مهم و اساسی شیعه مسئله بداء میباشد، اما مخالفان این مذهب در مسئله بداء چنان تحریف روا داشتهاند که حتی اهل سنت هم با تصور مخالفین، شیعه را مورد حملات سخت و ناجوانمردانه قرار دادهاند، چرا که آنان خیال میکنند که مذهب شیعه امامیه مخالف و منکر علم خداوند است، لذا موضع گیری سختی کردهاند.
از معتقدات مذهب تشیع مسئله بداء است که از طرف مخالفان این مذهب تحریف شده و با این حربه بر علیه شیعه امامیه حملات سختی را صورت می دهند تا بتوانند در پیشبرد مقاصد و نیات شوم خود استفاده کنند. از سوی دیگر اهل سنت هم نسبت به این موضوع دچار حساسیت مضاعف گردیده است و تهمت های ناروا به شیعه میزنند که شیعه منکر علم خداوند است
از انسانهای ممتاز که در زمان پیامبر اکرم (ص) زندگی میکردند، صحابه هستند. صحابه در نزد مسلمانِ شیعه وسنی، مورد قبول و احترام هستند. بنابراین توهین به صحابه جایز نیست. اما در این که صحابی چه کسانی هستند، اختلاف وجود دارد، برخی هر فردی که در زمان پیامبر بوده را صحابی دانسته و برخی دیگر پیروی از پیامبر را شرط میدانند.
پیشوایان و رهبران غلات همچون افرادی به مانند ابوالخطاب چون عالم به قرآن و روایات پیامبر اکرم و اهل بیت (علیهم السلام) او بودند، لذا در برای دست یابی به مطامع دنیایی خود از هیچ کوششی فرو گذار نکردند. پس برای توجیه اعمال و تفکرات و اعتقادات خود که سراسر اباحی گری و بی بند وباری بود متوسل به تاویلات قرآنی می شدند.
از اعتقادات امامیه، رجعت است که به آیات و روایات فراوان مستند است، اینکه قبل از قیامت، که منجی بشریت ظهور میکند، افرادی خاص بعد از مردنشان دوباره زنده شده، و به دنیای خاکی برمیگردند، اما فرق غلات غیر رجعت به این معنا، به رجعتی به معنای تناسخ نیز معتقدند و با همین معنامسئله بهشت و جهنم و بعث را توجیه میکنند.
انسان در بین مخلوقات موجودی ذو ابعاد است، به این معنا که حدّ وسط بین حیوان و فرشته است. حیوانات غریزه مادی محض دارند و فرشتگان غریزه معنوی محض، اما انسان هم غریزه مادی دارد و هم معنوی؛ لذا هر کدام بر انسان غلبه کند، او را به طرف خود میکشد. غالیان مقهور غریزه مادی شده و برای جذب دیگران به اباحهگری روی آوردهاند.
مخالفان مذهب تشیع، تلاش میکنند تا رجعت را که یکی از اعتقادات مهم و یکی از مسلّمات شیعه اثنی عشری است را با اتهامات واهی و کذایی مورد هجمه قرار دهند و طبق معمول به سراغ شخص مجهول الحال به نام عبدالله بن سبأ یهودی میروند و او را به شیعه نسبت میدهند و میگویند که او اولین کسی بود که نظریه رجعت را در دین اسلام بیان کرده است.
اعتقاد به رجعت یکی از مهمترین عقائد و باورهای مذهب تشیع و از مسلّمات آنها است که با استناد به قرآن و روایات امامان معصوم (علیهم السلام) به آن معتقدند هر چند که در این مورد با اهل سنت اختلاف دارند اما برایشان قابل قبول است ، چرا که اهل سنت این رجعت را نه تنها باور ندارند بلکه آن را شدیداً انکار می کنند
از اعتقادات شیعه اثنی عشری، بحث رجعت است، که طبق آیات و روایات وارده، از ائمه معصومین (علیه السلام) به آن یقین دارند، و معتقد هستند. اما اهل سنت نقطه مقابل شیعه هستند و این موضوع را قبول ندارند و در کتب روایی آنها متذکر آن نشدند و در مقابل آیات قرآن یا سکوت میکنند و یا دلیل واهی و سست ارائه میدهند.
خداوند متعال قرآن را به عنوان معجزه رسالت و با هدف اینکه به واسطه آن مردم به حقیقت و کمال برسند آن را بر قلب پیامبر (ص) نازل کرد و به پیامبرش نیز این اطمینان را داد که او هرگز این آیات را از یاد نخواهد برد؛ اما عدهای کوتهبین با تمسک به روایاتی که مخالف نص صریح قران هستند شائبه فراموشی آیات قرآن از جانب پیامبر را مطرح میکنند.
یکی از اعتقادات مهم شیعه نسبت به مذاهب دیگر اسلامی بحث رجعت است که به آن معتقد هستند. فلذا به خاطر همین اعتقاد از طرف مخالفین خود مورد هجمه قرار میگیرند و بر چسب خرافیگری و بدعت آمیز بودن را به مذهب تشیع وارد می کنند اما شیعه با استناد به آیات قرآن و روایات این اتهام را از خود دفع میکنند
بعد از رحلت پیامبر(ص) ابوبکر جریان امور را در دست گرفت، یکی از کارهای او بازپسگیری فدک از حضرت فاطمه(س) بود. باغی که پیامبر در سال 7 هجری به حضرت فاطمه بخشیده بود. همینکه ابوبکر به خلافت رسید، با جعل حدیثی این باغ را از حضرت باز پس گرفت. این کار وی با افترا به پیامبر و جعل حدیث و پشت پا زدن به احکام خدا شکل گرفت.
حضرت زهرا(س) فردی بسیار عزیز از نگاه همهی شیعیان و پیامبر اسلام بودند. پیامبر به ایشان ارادت خاصی داشتند و این سخن را بارها تکرار کردهاند: «فاطمه! غضب تو غضب خداست و رضایت تو رضایت خداست.» این روایات در منابع اهلسنت به وفور آمده است. اما سخن اینجاست که با وجود چنین کراماتی برای ایشان چرا حضرت مورد ظلم واقع شدند.