یکی از کانال‌های تبلیغی بهائی، پس از ذکر مصادیق کافر (شرک به خدا، انکار رسالت و انکار ضروری دین) مدعی شد که بهائیان از آنان بری بوده و کافر و نجس نیستند. اما با توجه به این‌که بهائیان به ربوبیت پیامبرخوانده‌ی خود اذعان دارند و خاتمیت پیامبر اسلام را قبول ندارند و معاد موعود ادیان را منکرند؛ هیچ شکی در کفر و نجاست آنان باقی نمی‌ماند.

امام خمینی ملیت را در صورتی می پذیرد که در سایه تعالیم اسلام باشد؛ بر همین اساس ایشان دفاع از میهن را از واجبات می داند و همواره بر حفظ و یک پارچگی آن تأکید می کردند:« ما ملت را و فداکاری در راه میهن را در سایه اسلام می پذیریم. ما ملیت را در سایه تعالیم اسلام قبول داریم و ملت، ملت ایران است، برای ملت ایران هم، همه جور فداکاری می کنیم، اما در سایه اسلام، نه اینکه همه اش ملیت و همه اش گبریت.

روایتی از امام صادق (ع) بر این نکته تأکید دارد که شادی‌های حلال دنیایی می‌تواند کمکی برای رسیدن به شادی‌های معنوی باشد. ایشان به نقل از اندرزهای حکیمانه آل داوود می‌فرماید: یک مسلمان اندیشمند سزاوار است که در حال انجام یکی از این سه کار مشاهده شود: یا در حال فعالیت اقتصادی و تأمین معاش بوده، یا برای آخرت خویش توشه برداشته و یا به شادی‌هایی که حرام نیستند بپردازد و نیز هر مسلمان سزاوار است که بخشی از فرصت‌های خود را با پروردگار خویش خلوت کند و بخشی دیگر را با دوستانی بگذراند که او را به یاد آخرتش بیاندازند و باقی مانده فرصت خویش را نیز به شادی‌های حلال بپردازد که این شادی‌ها کمکی برای او در انجام دو فعالیت قبلی خواهند بود.

طاهری در فرقه‌ی منحرفه‌ی خود مبانی را مطرح می‌کند که در آن وجود هستی را مجازی معرفی می‌کند، بر این اساس که چون هستی از ذرات تشکیل شده و ذرات حرکت دارند حرکت دارای وجود خارجی نیست. درحالی که عرفان اسلامی مکتبی را که وجود هستی را رد می‌کند، دارای اعتبار نمی‌داند.

وجود برنامه كامل زندگي در بُعد فردي و اجتماعي و دستورهاي صريح و مشخص و ارزشهاي اخلاقي بسيار والا و متعادل و... از ويژگي‌هاي اسلام است.

هدف پيامبر ـ صلي الله عليه و آله ـ از جنگ‌ها، گسترش اسلام و پرستش خدا بوده و مي‌خواست مردم را از چنگ سلاطين جور برهاند (جهاد آزادي‌بخش) تا آزادانه بينديشند و حق را انتخاب كنند. هدف اصلي پيامبر ـ صلي الله عليه و آله ـ نفي شرك و برطرف ساختن موانع گرايش مردم به توحيد بود و مسئله جزيه گرفتن و يا جنگيدن و فتح كردن و غنيمت جمع كردن هدف نبوده است لذا اگر قبيله‌اي بدون جنگ دعوت آن حضرت را مي‌پذيرفت جان و مالش در أمان بود. براي نمونه وقتي مشركان هَمْدان بدون جنگ مسلمان شدند سپاهيان اسلام هيچ تعرضي به آنها نكرده خون و مالشان در أمان ماند.