مدعی پیامبری بهائیت، بر خلاف ادیان توحیدی، ادعای خدایی و خدا آفرینی کرده است. از این‌رو، سرکردگان و مبلّغان بهائی از یک‌سو تلاش دارند تا ادعاهای الحادی پیامبرخوانده‌ی خود را در انظار عمومی توجیه و تأویل کنند و از سویی دیگر گویا در صدد هستند تا اعتقاد به خدایی و خدا آفرینی پیامبرخوانده‌ی خود را میان اَغنام الله، نهادینه سازند.

پیامبرخوانده‌ی بهائیت، برای توجیه و جلب حمایت بابی‌ها از خود، مدعی شد که مسلک او در امتداد و مکمل مسلک علی‌محمد باب می‌باشد. عزیه نوری در پاسخ به این ادعای برادر خود گفت: اگر احکام باب ناقص بوده که این احکام، توان نسخ اسلام را نداشته و اگر کامل بوده که دیگر چه دلیلی برای نسخ بلافاصله‌ی آن، توسط حسینعلی نوری وجود داشته است.

حضرت محمّد (صلّی الله علیه و آله) همواره خود را به عنوان آخرین پیامبر الهی معرفی نموده و دستور به برخورد، با مدعیان پیامبری پس از خود صادر فرموده‌اند. از این‌رو می‌توان از این اعتقاد مسلّم به امر خاتمیت(که برگرفته از محکمات آیات و روایات است)، به عنوان حجّتی بر کذب ادعای پیامبری امثال حسینعلی نوری یاد کرد.

در پیام تصویری که در کانال‌های وابسته به تشکیلات بهائیت به انتشار درآمد؛ مبلّغ بهائی در پاسخ به تناقض خاتمیت پیامبر اسلام (صلّی الله علیه و آله) با ادعای پیامبری حسینعلی نوری، پا را از ادعای پیامبری وی فراتر نهاده و از حسینعلی نوری به ظهور خداوند تعبیر نمود. ادعای باطلی که نه تنها شرع، بلکه عقل از پذیرش آن ابا دارد!

نویسندگان بهائی در تلاشند تا پیامبرخوانده‌ی خود را به عنوان رجعت حضرت عیسی مسیح (علیه السلام) به جهانیان معرفی کنند. این در حالیست که پیامبرخوانده‌ی بهائیت، هیچ‌یک از علائم و ویژگی‌های حضرت عیسی (علیه السلام) را دارا نبود و اساساً با چه دلیلی می‌توان اعتقاد محکم شیعیان به مسئله‌ی رجعت را با چنین ادعاهای سبکی تحریف کرد؟!

نویسندگان بهائی با ذکر گوشه‌ای از گفتار بودا، در تلاشند تا پیامبرخوانده‌ی خود را موعود "بودا" جلوه دهند. این در حالیست که اولاً: وقتی در آسمانی بودن اساس بودائی تردید است، دیگر دنبال کردن بشارت او چه سودی دارد؟! ثانیاً: بر فرض هم که پیامبری بودا و ادعای نویسنده‌ی بهائی را بپذیریم، احتمال تطبیق گفتار بودا بر افراد بسیاری وجود دارد.