حدیث غدیر
محمد بن عبدالوهاب از شیخ مفید نقل کرده است که ایشان در کتاب «روضة الواعظین» حدیثی در نقد حدیث غدیر نقل کرده است که در پاسخ باید بگوییم که اولا: شیخ مفید کتابی به نام «روضة الواعظین» ندارد. ثانیا: بزرگان اهل‌تسنن مانند ترمذی، ابن ماجه قزوینی و ابن حجر عسقلانی در کتب معتبرشان، حدیث غدیر را نقل کرده‌اند.
محمد بن عبدالوهاب از شیخ مفید نقل کرده است که وی در کتاب «روضة الواعظین» حدیثی در نقد حدیث غدیر نقل کرده است که در پاسخ باید بگوییم که اولا: شیخ مفید کتابی به نام «روضة الواعظین» ندارد. ثانیا: علمای اهل‌سنت مانند سبط بن جوزی، علامه اسماعیل بن محمد العجلونی الجراحی و محمد بن اسماعیل صنعانی به صحت حدیث غدیر اعتراف کرده‌اند.
حدیث غدیر طبق علمای شیعه و سنی حدیثی متواتر است که قطعا از پیامبر صادر شده است، ولی ابن‌تیمیه بر این باور است که قسمتی از این روایت دروغ است و قسمتی از آن نیز ضعیف است.
متن حدیث نسائی و مسند احمد درباره حدیث غدیر، گویای آن است که کلمه «مولی» و «ولیه» در این دو کتاب دلالت بر خلافت وجانشینی حضرت علی (علیه السلام) دارد.
ما شیعیان مفتخریم به اینکه وصیت رسول خدا در روز غدیر را جامه عمل پوشانده و به ولایت و جانشینی حضرت علی(علیه‌السلام) تن دادیم و آن را با جان و دل پذیرفتیم. اما سخن این است که که چرا دیگران با وجود تصریحاتی که در این خصوص وجود دارد، ولایت حضرت علی(علیه‌السلام) را نمی پذیرند؟ آیا آنها به اسلاف خود تمسک می‌کنند؟
به جرأت می توان گفت که اول مظلوم عالم حضرت علی (علیه‌السلام) است. مظلومیت از این بالاتر که حتی دشمنان جانی، برتری انسان را بیان و تایید می‌کنند ولی باز هم حق را سلب کنند. در مورد حضرت علی اینگونه بود. عمروعاص که اشقی الاشقیاء است و در عداوتش شکی نیست، با جسارت تمام بیان فضائل حضرت می‌کرد .
پیامبر اکرم (ص) درغدیر خطبه‌ای مفصل بیان کردند. در آن خطبه امام علی (ع) را به جانشینی پس از خود معرفی کردند. منابع روایی اهل سنت اگر چه مقداری از این خطبه را آورده‌اند، اما این خطبه را به صورت کامل بیان نکرده‌اند و این کار باعث شده است که مسلمانان در طول تاریخ گمراه شوند.
یکی از احادیثی که به صورت متواتر نقل شده و دلالت بر خلافت و جانشینی حضرت علی می‌کند، حدیث غدیر است. این روایت در منابع زیادی از اهل سنت نقل شده است. در کتاب مسند احمد و کتاب نسائی این حدیث با تفصیل بیشتری بیان شده است.
از شبهاتی که در مبحث غدیر به شیعه وارد می‌کنند این شبهه می‌باشد که چرا پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) علی (علیه‌السّلام) را در مکّه معرفی نکرد؟ در این شبهه ابن تیمیه چنین آورد: «آنچه در روز غدیر اتفاق افتاد مشخص می‌کند پیامبر در صدد تبلیغ موضوعی دیگری بوده، چرا که اگر حضرت قصد داشت امامت علی بن ابی‌طالب...
در طول تاریخ کسانی بودند که با بصیرت کامل همیشه و در همه حال، مدافع سرسخت تفکر مذهب تشیع که تابع محض امامان معصوم بودند قرار داشتند، افرادی که بعضاً با تمام وجود در این راه حتی از جان خود هم دریغ نکردند و داد مظلومیت اهل بیت و امامان را سر دادند و با بازگو کردن وقایع مهم تاریخ یا به صورت شعر و یا خاطره آن را ثبت نمودند.
برخی می‌گویند احادیث غدیر ضعیف هستند و قابل استناد نیستند. مرحوم شرف الدین در کتاب المراجعات در نامه 54 احادیث فراوانی را نقل می‌کند که مورد توجه و اهمیت نزد اهل سنت است. وی می‌گوید: روایات آن قدر در این زمینه زیاد است که قابل شمارش نیست. همه این روایات نصوص صریحی هستند که با زبان گویا، ولایتعهدی حضرت علی را ثابت می‌کنند.
برخی می گویند حدیث غدیر از احادیث ضعیف است. این در حالی است که حدیث غدیر در منابع مورد وثوق و اعتماد اهل سنت ذکر شده است. یکی از منابع معتبر نزد اهل سنت، کتاب مسند احمد بن حنبل است، که مورد توجه اهل سنت است. احمد بن حنبل در این کتاب، روایت غدیر را به نقل از براء بن عازب نقل می‌کند. که عمر نیز به حضرت علی تبریک می‌گوید.
برخی می‌گویند اگر حدیث غدیر واقعیت می‌داشت، باید گذشتگان به آن استدلال می‌کردند، در حالیکه چنین چیزی را مشاهده نمی‌کنیم. در پاسخ به چنین افرادی باید گفت: حدیث غدیر، از احادیث متواتر و معروف است و بزرگان اهل سنت این حدیث را روایت کرده‌اند. آیت الله شرف الدین، اشخاص زیادی از اهل سنت را نام می‌برد که این روایت را نقل کرده‌اند.
در جریان غدیر خم پیامبر در حضور حجاج خانه خدا در هنگام بازگشت حضرت علی را به عنوان جانشین بعد از خود از طرف خدا منصوب نمود و از مسلمانان اقرار و بیعت گرفت، اما اهل سنت سخن پیامبر را به ولایت و جانشینی قبول نمی‌کنند و این در حالی است که از قرینه و سیاق سراسر خطبه پیامبر فهمیده می‌شود که منظور حضرت چه بوده است.