پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یکی از شبهات ( وهابیت ) پیرامون دعا می باشد؛ ایشان می گویند: چرا شیعه به کتاب های دعا بیش از قرآن اهتمام می ورزد ؟

پاسخ: در آموزه‌های دینی که از اهل بیت عصمت و طهارت به ما رسیده است، چنین مطلبی که به دعا بیش از تلاوت قرآن باید بها داد، وجود ندارد. قرآن، معجزۀ جاودان و آخرین حلقه از کتب آسمانی است که پیوسته بر تارک اعصار می‌درخشد و روایات زیادی در تأکید بر قرائت و حفظ و تلاوت آن با صدای خوش رسیده و در این مورد کتاب های ویژه ای به نگارش درآمده است.
کافی است در این مورد به کتاب « قرآن در روایات اهل بیت ( علیهم السلام ) » که در ایران و مصر منتشر شده است، مراجعه کنید. مراجعه به این کتاب، عظمت و اهمیت این کتاب آسمانی را نزد پیشوایان به روشنی ثابت  می‌کند.
ضمن اینکه هم اکنون نیز در جمهوری اسلامی ایران، اهتمام فراوانی به حفظ قرآن در میان برادران و خواهران و حتی نونهالان پدید آمده است. تا آنجا که کودکانی در سن 5 سالگی یا کمی بیشتر، حافظ کل قرآن شده و در مسابقات بین المللی برندۀ جوایزی گشته‌اند . در کشور جمهوری اسلامی نیز همه ساله مسابقات بین المللی حفظ و قرائت و تفسیر قرآن برگزار می شود و با دعوت از داوران بین المللی برگزیدگان رشته های حفظ، ترجمه و تفسیر با اعطای جایزه تشویق می‌شوند.

در جمهوری اسلامی رسانه های خاصی برای قرآن تأسیس شده که 24 ساعته، به صورت های مختلف برنامه های قرآنی اجرا می‌کند.مانند شبکه قرآن و معارف سیما و رادیو قرآن.
علاوه بر اینها توجه ویژه به ادعیه در میان مردم، بیشتر در مورد دعای کمیل و ندبه است که به صورت دسته جمعی در شب های جمعه و صبح جمعه خوانده می‌شود و همین سبب شده است که این توهم پیش آید که عنایت به دعا بیش از قرآن است و از آنجا که در میان اهل سنّت چنین ادعیۀ بلیغ و رسا و سازنده‌ای کمتر وجود دارد، لذا عنایت آنان به دعا بسیار کم است و همین سبب شده است که عنایت شیعه به دعا چشمگیرتر به نظر آید.

از طرفی خواندن « دعا » و راز و نیاز با خدا، از والاترین مراتب عبادت و پرستش خدا است که در حق آن گفته شده است: « الدعاء مخّ العبادة »[1]. « راز و نیاز با خدا، مغز عبادت است ».[2] و این مساله هیچ اشکال و ایرادی نداشته و ندارد .

منابع:

[1]. سفینة البحار: ج1، ماده دعا.
[2]. کتاب راهنمای حقیقت آیت الله شیخ جعفر سبحانی، ص 270 ـ 271.