جریان های افراطی

مسئله قمه زنی از دیرباز بهانه بزرگی در دست دشمنان مذهب حقه تشیع بوده است؛ به طوری که در رسانههایی که توسط وهابیون اداره میشود، نمایش تصاویر قمهزنی پای ثابت این گونه رسانههاست و امروزه کار به جایی رسیده که قمهزنی دست مایه تولید برنامههای سینمایی و مستند به منظور معرفی چهرهای خشونتآمیز از تفکر شیعه شده است.

جریان افراطی و انحرافی«تشیع لندنی» همواره بر طبل تفرقه و اختلاف میان پیروان مذاهب اسلامی میکوبند و به مقدسات اهل سنت اهانت میکنند؛ این درحالی است که شواهد تاریخی زیادی دلالت میکند که اهلبیت رسول خدا(ص) وحدت را ضرورت جامعه مسلمین میدانند و تفرقه را سم هلاککننده یکپارچگی مسلمانان در مقابل کفر و نفاق میشمارند.

رسانهها امروزه، نقش مهمی را در ترویج و تبلیغ ادیان، فرقهها، مکاتب فکری و سیاسی دارند؛ وجود این رسانهها برای مکتب اصیل تشیع از طرفی، فرصت و از جهتی تهدید بهحساب میآید و باید شیعیان راستین تلاش کنند تا با استفاده از این رسانهها پیام اسلام ناب محمدی را به گوش جهانیان برسانند؛ اما متأسفانه رسانههای منتسب به جریان تشیع لندنی با پخش تصاویر سوگواریهای بدعت آمیز و خرافی، اسباب وهن مذهب شیعه را فراهم کردهاند.

یکی از فعالیتهای ضد وحدت و جاهلانه انجمن حجتیه که به حق، کمر دین و مکتب اهل بیت (ع) را میشکند و موجب کشته شدن شمار زیادی از شیعیان شده است، تلاش در احیاء جشن روز نهم ربیع الاول است؛ در حالیکه اتحاد امت اسلامی از خاستگاههای فکری، نظری، اقتصادی، سیاسی و اجتماعی فراوانی برخوردار است و همواره مورد تأکید امامین انقلاب بوده است.

جریان افراطی و انحرافی «تشیع انگلیسی» با بیتوجهی نسبت به آیات و روایاتی که در زمینه مناسبات سیاسی، اقتصادی و تعلیموتربیت وارد شده است، دین اسلام را، دینی حداقلی و ناقص ارائه میدهد؛ دینی که در بعد سیاسی-اجتماعی دچار نقص بوده و امر سیاست را به خود مردم واگذار کرده و در این زمینه ورودی نکرده است.

برقعی از بزرگان جریان قرآنبسندگی و از منکرین حجیت احادیث شیعه، از جمله زیارت جامعه کبیره است؛ وی پیرامون این فراز از زیارت جامعه کبیره «وَ مَوْضِعِ الرِّسالَهِ» که در توصیف و معرفی ائمه(ع) آمده است، میگوید: «این وصف که در متن زیارت جامعه کبیره برای امام ذکر شده، فقط مختص رسول خدا(ص) بوده است و سایرین موضع رسالت نیستند».

جریان افراطی و انحرافی «تشیع انگلیسی» با انحصار گرایی، برداشت خود از دین را همان دین حقیقی و حقیقت دین دانسته و از قبول آراء دیگران سر باز میزند. پیروان این جریان همچون وهابیون به تکفیر مخالفین خود پرداخته و به آنها توهین میکنند و کمترین زاویه با اندیشههای خویش را از سوی دیگران برنتافته و با معرفی عادات التقاطی خویش بهعنوان معیار پذیرش شریعت و قبول اسلام، تکفیر و تفسیق مسلمانان، حتی دیگر شیعیان را در دستور کار قرار دادهاند.

برقعی از بزرگان جریان قرآن بسندگی، زیارت قبور اولیاء الهی را بدعت میداند؛ درحالیکه آیات مختلفی از قرآن با مضامین گوناگونی وجود دارد که میتوان از آنها، حکم جواز زیارت قبور اولیاء الهی را به دست آورد؛ ازجمله این آیات آیه 84 سوره توبه و 21 سوره کهف است.

«یحیی محمد» از قرآنیون اهل سنت، منکر حجیت احادیث است؛ وی شبهه میکند که با توجه به فاصله زمانی دوره ائمه(ع) و راویان عصر حضور تا زمان تألیف جوامع رجالی شیعه توسط نجاشی و شیخ طوسی که حدود سیصد سال فاصله است؛ چگونه میتوان به توثیقات این بزرگان رجال اعتماد کرد؛ باید گفت وی اساس ارزیابی راویان را تنها بر اساس کتب رجالی دانسته و از سایر راههای اثبات وثاقت راوی (مانند توثیقات عام) غفلت کرده است.

برقعی از بزرگان جریان قرآنبسندگی است که منکر حجیت احادیث شیعه، از جمله زیارت جامعه کبیره است؛ این درحالی است که درباره سند زیارت جامعه، دیدگاههای متعددی ارائه شده است. آنچه که از مجموع آنها استفاده میشود، این است که در صحت انتساب زیارت جامعه کبیره به امام هادی(ع) نمیتوان تردید کرد؛ زیرا این زیارت، هم از نظر سند وهم از نظر محتوا بسیار قوی است.

قمه زنی و سایر اعمال انحرافی، در مراسم عزاداری امام حسین (ع) موجب می شود که دین مقدس اسلام و مذهب شیعه در جهان، بی منطق قلمداد شـده و عنوان خرافی به آن داده شود و در نتیجه باعث هتک حرمت به عزاداری و موجب تمسخر و توهین به دین و مذهب میگردد.

انگلیس می خواست ثابت کند که مردمان مستعمره هند و سایر کشورهای اسلامی که با شمشیر و زنجیر به بدن و سر خود ضربه می زنند و به آن صورت در خیابانها ظاهر میشوند، احتیاج به ولی و قیمی دارند که آنان را از جهل و توحش موجود برهاند.

مراسم قمه زنی و ... از خارج عراق به آن كشور وارد شده و ريشه عربی ندارد؛ انگليسیها، برای رسيدن به اهداف خود رسم قمه و شمشيرزنی بر پيشانی را از شيعيان هندوستان شروع كردند كه از مركز تشيع و مرجعيت نجف دور بودند؛ اين بدعت بدون مجوز علما پذيرفته شد و به ايران و عراق رخنه کرد.

برقعی، از چهرههای شاخص جریان قرآنبسندگی، زیارت قبور را بدعت دانسته و برای اثبات ادعای خود، به خطبه 83 نهجالبلاغه استدلال میکند؛ در حالیکه این سخن حضرت، هیچ دلالتی بر ادعای برقعی ندارد و حتی مراجعه به سایر کلمات حضرت، رابطه روح انسان پس از مرگ با عالم مادی را نیز ثابت میکند.