هنگامی‌‌که رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فاطمه (علیها السلام) را به همسری علی (علیه السلام) درآورد، ازجمله جهازی که به او داده‌شده بود، تختی بندی بود که بندهایش طناب‌های لیفی بود و متکایی که از لیف خرما انباشته بود و ظرفی چرمین برای آب خوردن و مشکی برای آب اندوختن، و اطراف خانه را با شن نرم هموار کردند.

ابن حبّان بُستی شافعی از علمای بزرگ اهل سنت: من به دفعات قبر علی بن موسی‌الرضا (علیه‌السلام) را زیارت کرده‌ام، هر زمانی که مشکلی برایم رخ می‌داد برای برطرف شدن مشکلم دعا می‌کردم و دعایم مستجاب و مشکلم حل می‌شد. این کار را به‌دفعات تجربه کردم و جواب گرفتم. خداوند ما را بر محبت مصطفی و اهل‌بیتش بمیراند.

حضرت امام صادق (علیه السلام) از سلاله پاک رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) و از شجره امام علی و فاطمه زهرا (علیهما السلام) است ، او کسی است که علوم اهل‌بیت را در اوج خفقان دوران خلافت اموی و عباسی همراه با پدر بزرگوارشان گسترش دادند و مذاهب گوناگون اسلامی به فضل و علم این دو بزرگوار معترفند.

اهانت به اهل‌بیت (علیهم السلام) و مخصوصا به حضرت علی که در زمان معاصر از جانب برخی مسلمان‌نماها صورت می‌گیرد، ریشه در تاریخ اهل‌سنت دارد. بسیاری ازعلمای اهل‌سنت در دورانی که ملقب به خیرالقرون بود، به این فعل شنیع دست می‌زدند و برای رسیدن به هدایای حاکمان، امیرالمؤمنین را منافق می‌خواندند و از آن حضرت اعلام بیزاری می‌کردند.

از آن‌جا که عبارتی از شمر بن ذی الجوشن در کتاب‌های تاریخ نقل شده که وی در روز عاشورا خطاب به حضرت اباالفضل العباس (علیه السّلام) و برادرانش گفت: «خواهرزاده‌های» ما کجایند؟ و بالعکس حضرت اباالفضل (علیه السّلام) نیز وی را با تعبیر کنایی و طعن‌آمیز «دایی» خطاب فرمود، همواره این پرسش مطرح می‌گردد که آیا شمر دایی حضرت ابالفضل (علیه السّلام) بوده است؟...

از جمله شرایط متکلمان برای امامت امام، این است که باید افضل اهل‌ زمانش باشد. خداوند متعال می‌فرماید: « أفمن یهدی إلی الحقّ أحقّ أن یتبع أمّن لا یهدّی إلّا أن یهدی فما لکم کیف تحکمون »؛ [ یونس / 35 ] « آیا آنکه خلق را به راه حقّ رهبری می‌کند سزاوارتر به پیروی است یا آنکه نمی‌کند مگر آنکه خود هدایت شود.