وهابیت در عصر حاضر
مصحف حضرت فاطمه (س) کتابی است که در آن به انشاء امیرالمؤمنین علی (ع) اخبار آیندگان نوشته شده است. این اخبار را جبرئیل با حضور در منزل صدیقه طاهره (س) به اطلاع ایشان می‌رساند. وهابیون با اتهام به شیعه ادعا می‌کنند، شیعه احکام خود را از آن مصحف گرفته، اما روایات صادره از ائمه معصومین (ع) این ادعای باطل را رد می‌کند.
شنیدن صدای ملائکه و یا صحبت کردن با آنان، امری ممکن است و علاوه بر شیعیان، اهل سنت نیز به آن اعتقاد دارند. اما وهابیون که تافته جدا بافته از اسلام هستند، منکر وقوع این اتفاق هستند. دلیل آنان نقض خاتمیت انبیاء الهی است؛ در حالی که طبق این نظر ملائکه برای غیر انبیاء هیچگونه وحی و یا احکامی بیان نمی‌کنند و این سخن، ادعای وهابیون را رد می‌کند.
دشمنی وهابیون با حضرات اهل بیت (ع) برای همگان مشخص و اثبات شده است. صحبت کردن ملائکه الهی با حضرت زهرا (س) حقیقتی غیر قابل انکار است. در منابع معتبر اهل سنت ادعا شده بعضی از صحابه و تابعین با ملائکه صحبت و مصافحه کرده‌اند. بنا بر روایات موجود، این اتفاق، برای همه مسلمانان امکان پذیر است.
وهابیون با ایجاد شبهاتی پیرامون صحبت کردن حضرت زهرا (س) با ملائکه، معتقدند که چنین اتفاقی هرگز امکان ندارد. این در حالی است که در منابع معتبر روایی اهل سنت به نقل از رسول خدا (ص) به این واقعیت اشاره شده است.
مدارای امیرالمؤمنین علی (ع) با جریان فتنه و عاملان غصب خلافت، نه از روی ترس و نه تأیید و موافقت با اعمال آنان بوده است. تاریخ، شاهد زنده‌ای است که امیرالمومنین (ع) بر اساس مصلحت حفظ اسلام و نگاه داشتن دین مبین، مجبور به صبر شدند؛ زیرا منافقان درصدد بودند تا به اسلام ضربات جبران ناپذیری بزنند.
هجوم به خانه و تهدید به سوزاندن، مهم‌ترین سند مظلومیت حضرت زهرا (س) است. علمای اهل سنت در منابع خود با اشاره به این اتفاق مهم، از حمله غاصبین خلافت به فرماندهی عمر بن خطاب یاد می‌کنند. هدف از این تهدید، مجبور کردن امیرالمؤمنین علی (ع) برای بیعت کردن با ابوبکر بوده است.
آلوسی عالم مشهور اهل سنت از دفاع امیرالمؤمنین علی (ع) از حضرت زهرا (س) یاد می‌کند و در کتاب خود به زمین زدن عمر بن خطاب توسط امیرالمومنین علی (ع) و کتک خوردنش اشاره می کند.
افسانه ازدواج عمر با ام کلثوم از جانب وهایبون، حرفی بی اساس بوده است که اهل سنت به آن استدلال می کنند. آنان معتقدند این ازدواج، دلیل بر دوستی میان امیرالمومنین علی (ع) با شیخین است. در جواب این ادعا حاکم نیشابوری می نویسد: «عمر و ابوبکر به خواستگاری حضرت فاطمه (س) آمدند، اما رسول خدا (ص) فرمودند که او کم سن و سال است.
خداوند متعال برای خانه انبیاء الهی، احترام ویژه اى قائل شده است و ورود بدون اجازه به خانه آنها در قرآن نهی شده است و پیامبر (ص) در پاسخ به ابوبكر که پرسید: آیا خانه علی و فاطمه (سلام‌الله‌علیهما) نیز از همان خانه‌ها است؟ حضرت فرمود: آری! از بر‌ترین آن خانه‌ها است.
مفتیان وهابی هر ساله در ایام شهادت حضرت زهرا (س) با ایجاد شبهاتی پیرامون نحوه شهادت حضرت و علت شهادت ایشان، به تحریف این واقعه پرداخته‌اند. آنان ادعا کرده‌اند که اهل بیت (ع) علم غیب داشته، در نتیجه در قتل حضرت شریک هستند.
مفتیان وهابی می‌گویند حضرت علی (ع) هیچ‌گاه از شیخین شکایت نکرد و این دلیل بر عدم وقوع شهادت صدیقه طاهره (س) است. اما یکی از شئون خلیفه، قضاوت است و امیرالمومنین (ع) شیخین را لایق این مقام نمی‌دانستند، در نتیجه هیچ‌گاه شکایت نکردند.
از نشانه‌های مظلومیت حضرت زهرا (س) تشییع و دفن شبانه ایشان توسط امیرالمؤمنین (ع) است. عدم رضایت صدیقه طاهره (س) از خلفای اهل سنت سبب آن شد تا شبانه بدن مبارک حضرت به خاک سپرده شود و فقط تعداد انگشت‌شماری از صحابه توسط امیرالمؤمنین علی (ع) از مراسم تدفین حضرت زهرا (س) مطلع شدند.
مفتی‌های وهابی با ادعای باطل خود معتقدند، شیعیان نسبت به اهل بیت رسول خدا (ص) بی‌ارادت وبی‌محبت هستند. آنان می‌گویند: به کار بردن جمله «علیه‌السلام» امری بی‌ارزش و عادی است که شیعیان بعد از اسم اهل بیت (ع) به کار می‌برند. اما استفاده از این جمله مقدس، ریشه در آیات قرآن کریم دارد و تنها شیعیان هستند که به دلیل محبت قلبی و ایمان واقعی به آن عمل می‌کنند.
وهابیون با شبهات پوچ و خام خود قصد دارند تا بر خلاف آیات قرآن، مقام اهل بیت رسول خدا (ص) را هم ردیف با صحابه معرفی کنند. قصد آنان از این کار، پایین آوردن مقام اهل بیت (ع) و برابری با افرادی است که در قرآن بارها به نفاق بعضی از آنان اشاره شده است. طلب رضایت خدا برای اهل بیت (ع) که سیدة النساء و سیدی الشباب هستند، بی‌معرفتی به مقام آن انوار طیبه است.