عرفانهای نوظهور
دنیای کنونی با توجه به غرق شدن در مادیات؛ رهایی کامل از معنویت، کاهش ارتباطات درون خانوادگی، بیماریهای افسار گریخته روحی و روانی و افسردگیها همگی دست بهدست هم داده است تا عدهای در این میان که خود روزگاری اسیر و گرفتار همین وضعیت اسفناک بودند؛ با خلق آثاری در زمینههای روانشناسی رویکرد روانشناختی؛ دختران و پسران، زنان و مردانی را سرکیسه کنند که در غرقاب بیماریهای روحی ایجاد شده از اعتیاد به انواع مواد مخدر، الکل، افسردگی و روانپریشی هستند.
آنتوان لاوی سیر مطالب را به گونهای پیش میبرد که خواننده نتیجه میگیرد شیطانپرستی تنها گزینه منطقی برای آدمی است. وی چنان این عقیده را با قوت مطرح میکند که مدعی میشود اگر کسی شیطانپرستی را در پیش نگیرد، یقینا مشکل روانی یا فکری دارد.
هرچند شیطانپرستی جدید به تقلید از شیطانپرستی قرون وسطایی شکل گرفته و بسیاری از آموزههای آن را در خود جای داده است، اما این جنبش، در نوع خود حرکت جدیدی است که باید با نگاه به ریشههای تاریخی آن در غرب تحلیل شود.
هرساله نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران که در ایّام شهادت استاد مرتضی مطهری برگزار میگردد به ارائه کتابهای جدید ناشران ایرانی و خارجی میپردازد. اما متأسفانه براثر کوتاهی برخی مسؤولین، این نمایشگاه محلی برای تبلیغ گستردهی عقاید انحرافی فرق، ادیان و عرفانهای کاذب شده بود. در نمایشگاه امسال چند نکته منفی بارز به چشم میخورد که حاکی از کوتاهی مسئولین برگزاری این نمایشگاه بود.
سرانجام شیطان در قیامت، دم از توحید میزند و گنهکاران را به شرک متهم میکند و میگوید: « مرا در جایگاه خدا قرار دادید؛ ولی من از این شرک تبری میجویم ».
کوئلیو در نوشتههایش بسان بازی شطرنج، مهرههای داستانش را خود چینش می کند با این تفاوت که در دو طرف صفحه بازی، خود وی نشسته و مهرهها را به نفع مفهوم دست ساخته خود جابجا میکند. این جابجایی همه به سود « افسانه شخصی » صورت میگیرد.
خدای كوئلیو هم نیازمند است و هم شكستپذیر! این خدا قادر مطلق نیست! اهل خطا و لغزش است! امیال منفی در او پدید میآید! هم اهل تمناست و هم اهل پشیمانی! و خلاصه خدای كامل و متعالی نیست!
بدون شک، ارتباط سکس و عرفان که در اندیشه کوئلیو انعکاس یافته، چیزی جز رسوایی و ابتذال اخلاقی و تحریف معنویت نخواهد بود.
فرمان قلب و جادو دو مؤلفهای هستند که کوئلیو از آنها به عنوان مفاهیم معنوی استفاده میکند وی این دو را به عنوان یک ایده در نوشتههای خود، خصوصا کتاب « کیمیاگر » و « شیطان و دوشیزه پریم » بکار میبرد.
تصریح کوئلیو به اینکه تنها ماموریت انسان بر روی زمین، مطالبهگری و سهمخواهی است نه پرداختن به رشد و تعالی؛ در حقیقت انکار برنامههای وحیانی است که خداوند از طریق رسولانش به بشریت رسانده است و نتیجه چنین نگاهی؛ پرورش انسان آزاد از همه چیز ( حتی آزاد از خدا ) و بریده از عالم معناست که به کامروایی خود میاندیشد و دیگر هیچ.
افسانه شخصی از آنجا که مبنای محکمی و زیر بنای قابل دفاعی ندارد در منطق اسلام جایگاهی ندارد و از نظر اسلام هدف معنوی انسان روشن است و اعمالی که در این دین مقدس به عنوان شریعت نازل شده و به عنوان برنامه زندگی برای بشر عرضه گردیده است همگی اساس « افسانه شخصی » را فرو می ریزند.
دفاعی که پارهای از هواداران کوئلیو از وی دارند و او را فقط یک نویسنده و به دور از انگیزه خاص معرفی میکنند، با مأموریتی که کوئلیو برای تبلیغ معنویت مورد نظر خود در پیش گرفته، ناسازگار است، چرا که هواداران کوئلیو این اشکال را وارد میکنند که ایشان بدون انگیزهای خاص و هدفی این سخنان را به میان میآورد و این موضعگیری در مقابل نظریات او بی معناست.
برخى از صاحب نظران پائولو کوئلیو را متعلق به نوعى از جریان معنویت منسوخ اومانیستى مىدانند که به شدت مورد توجه نظام سلطه است و توسط رسانههاى وابسته تبلیغ و ترویج مىشود؛ معنویتى که فاقد شریعت است و بر آموزههاى مسیحیت یهودى شده ( یا همان صهیونیسم مسیحی ) تأکید دارد، اگرچه رابطه پائولو کوئلیو و کانونهاى صهیونیستى بسیار مستحکمتر از این است.
امروزه در جهان راه های کسب و کار، انسان ها نسبت به گذشته آسان و دسترسی به جدیدترین کالاهای روز دنیا به راحتی امکان پذیراست، در این میان عده ای کارخانه تولید« دین »خود را با پول های صهیونیسم جهانی راه انداخته و برای مردمان سرتاسرجهان دین می سازند ،بازاری بنام«خود، خدایی» را در قالب رمان،داستان،زندگی نامه و یا کلمات کوتاه عرفانی خالی از معنویت عرضه می کنند.وین دبلیو دایر ازجمله ای این بنگاه داران دین سازی است،وی بافته های خودرا با شگردهای روانشناختی مفهوم معنوی می بخشد بساط کسب و کار خود را در کشورهای آسیایی گسترانیده است، اما این آخر کار او نیست ... ایمان،دین باوری ،خدامحوری جوانان را نشانه رفته است.