رسانه‌ها امروزه، نقش مهمی را در ترویج و تبلیغ ادیان، فرقه‌ها، مکاتب فکری و سیاسی دارند؛ وجود این رسانه‌ها برای مکتب اصیل تشیع از طرفی، فرصت و از جهتی تهدید به‌حساب می‌آید و باید شیعیان راستین تلاش کنند تا با استفاده از این رسانه‌ها پیام اسلام ناب محمدی را به گوش جهانیان برسانند؛ اما متأسفانه رسانه‌های منتسب به جریان تشیع لندنی با پخش تصاویر سوگواری‌های بدعت آمیز و خرافی، اسباب وهن مذهب شیعه را فراهم کرده‌اند.

جریان افراطی و انحرافی «تشیع انگلیسی» با انحصار گرایی، برداشت خود از دین را همان دین حقیقی و حقیقت دین دانسته و از قبول آراء دیگران سر باز می‌زند. پیروان این جریان همچون وهابیون به تکفیر مخالفین خود پرداخته و به آنها توهین می‌کنند و کمترین زاویه با اندیشه‌های خویش را از سوی دیگران برنتافته و با معرفی عادات التقاطی خویش به‌عنوان معیار پذیرش شریعت و قبول اسلام، تکفیر و تفسیق مسلمانان، حتی دیگر شیعیان را در دستور کار قرار داده‌اند.

انگلیس می خواست ثابت کند که مردمان مستعمره هند و سایر کشورهای اسلامی که با شمشیر و زنجیر به بدن و سر خود ضربه می زنند و به آن صورت در خیابان‌ها ظاهر می‌شوند، احتیاج به ولی و قیمی دارند که آنان را از جهل و توحش موجود برهاند.

«سیدصادق شیرازی» لیدر جریان افراطی تشیع انگلیسی که اطرافیانش او را مرجع عالی‌قدر می‌خوانند، امروزه لیدر جریانی است که یکی از شاخصه‌های آن، سازش با دشمنان سرسخت امت‌های مسلمان است؛ آنان مأموریت اصلی خود را در داخل امت اسلامی تعریف کرده و با قدرت‌های غیراسلامی، نه‌تنها مشکلی ندارند، بلکه از هرگونه همکاری و کمکی از سوی آنها نیز استقبال می‌کنند.

قمه‌زنی یکی از آسیب‌های عزاداری در زمان ما است که موجبات سوءاستفاده دشمنان و وهن و آسیب به مذهب تشیع را فراهم آورده است و باعث گردیده تا عده‌ای در زمان حاضر مکتب تشیع را متهم به غلو و رفتارهای افراط‌گرایانه کنند.

طرفداران افراطی جریان «تشیع لندنی» همواره در مورد رهبران خود غلو می‌کنند؛ به عنوان مثال برای آنان القاب مهم به کار می‌برند یا الفاظی با دارای بار علمی زیاد همچون آیت‌الله، علامه و مرجع تقلید را برای نااهلان و کم سوادان در این جریان، به کار می‌برند.