براساس منابع کنونی یهودی، فلاشاها یا یهودیان اتیوپی، از اقوام سنتی یهودند، که خود را از نسل بلقیس، ملکه سبا می‌دانند. از این‌رو در سالهای اخیر، صهیونیست‌ها برای تحقق اهداف خویش، نظیر افزایش جمعیت یهودیان، عدم گرایش آنان به اسلام، توجیه شهرک‌سازی در اسرائیل و زمینه‌سازی ظهور مسیحای یهود، در حال انتقال آنان به سرزمین اشغالی هستند.

یکی از نظریه‌هایی که اخیرا بین برخی روشنفکران باب شده و منشا استعماری دارد بحث پروتستانتیزم اسلامی است. این نظریه با همسان انگاری اسلام و مسیحیت معتقد است اسلام هم مانند مسیحیت با پیشرفت مخالف است و لذا نیاز به یک نهضت پرئتستانتیزم در اسلام وجود دارد و برای در خطر نبودن چهره‌ی اسلام، بهتر است آن را از سیاست جدا کنیم. مشکل این افراد این است که فکر می‌کنند اسلام هم مانند مسیحیت فاقد برنامه‌ی جامع برای اداره‌ی امور است؛ حال آنکه دینی مثل اسلام هیچ‌گاه نه مخالف کسب علم و پیشرف بوده و نه معطل برنامه برای جامعه و سیاست است.

یکی از رایج‌ترین شبهات و تهمت‌های ناروایی که مسیحیان تبشیری به پیامبر اسلام(صل الله و علیه و آله) می‌زنند، اتهام تروریست بودن به وجود مبارک ایشان است، هرچند که منبع این قبل شبهات از ضعف‌های سندی زیادی برخوردار است، اما ما از متون معتبر و الهامی خود مسیحیان مصادیقی از تروریست بودن بزرگان کتاب‌مقدس نظیر ایهود که پادشاه عجلون را ترور کرد و برگزیده‌ی خدا نیز بود، می‌آوریم.

خشونت‌های نامشروع لکه‌ای سیاه در تاریخ بشر ایجاد کرده که انسانهای پاک و عدالت طلب را بر آن داشته که چنین سیاهی‌ها را محکوم کنند اما عجیب این است که در کتبی که برخی ادیان آنها را مقدس می‌دانند، اشخاصی که تقدس دارند چنین خشونت‌های به دور از عدالت را رقم زده‌اند؛ یوشع بن نون نمونه‌ای بارز از این افراد است که فردی دزدی کرده بود ولی او خانواده و حیوانات آن فرد را هم سنگسار کرد و سوزاند!.

در برخی داستانهای کتاب مقدس مسیحی آنچه زیاد به چشم می‌خورد ماجراهای قتل و عام و نسل کشی‌ است که توسط قوم بنی اسرائیل رقم می‌خورد. همانهایی که اجداد صهیونیست ‌های امروزی‌اند. یکی از این موارد را فرزندان یعقوب مرتکب می‌شوند و به جای محاکمه ی شخص خطا کار اهالی یک شهر را محاکمه می‌کنند!‍‍‍

تناقض و ناهماهنگ بودن کتب مقدس دلیلی بر غیر الهی بودن و یا تحریف آنها است. با مطالعه‌ی کتاب مقدس می‌توانیم نمونه‌هایی مانند ماجرای غنائم حضرت داوود (علیه السلام) را که در دو آیه با هم متناقض هستند، مشاهده کنیم.