وهابیت
سرکرده وهابیت (محمد بن عبدالوهاب) با استناد به روایتی مدعی است که تقیه نشان از نفاق و عامل به آن مستحق عذاب است. در حالیکه بنا به اعتراف بزرگان اهل‌سنت، داستان عمار و نزول آیه 106 سوره نحل بر امر تقیه تصریح دارد.
محمد بن عبدالوهاب در کتاب التوحید خود که دارای جایگاه ویژه‌ای در نزد وهابیان است، مدعی است که هر گونه دعا و درخواست از غیر خداوند، عبادت و موجب شرک است. اما با مراجعه به آیات قرآن، عبادت واقعی زمانی است که عابد به قصد الوهیت معبود، او را عبادت کند.
محمد بن عبدالوهاب در کتاب «رسالة فی الرّد علی الرافضة» به انکار حقّانیت و اعتقادات شیعه پرداخته و مدعی می‌شود که شیعه قائل به تحریف و نقص قرآن است و هرکس اعتقاد به تحریف و نقص قرآن داشته باشد، کافر است. پاسخ:عالمان شیعه و سنی، معتقدند تحریفی در قرآن روی نداده است و قرآن به طور متواتر نقل شده است.
یکی از انحرافات محمد بن عبدالوهاب این است که وی می‌گوید: «نماز خواندن در مساجدی که بر قبور انبیاء و صالحان بنا شده است، جایز نیست و بنای مسجد بر قبور حرام است.» که در پاسخ باید گفت عموم روایتی که می‌گوید نماز و دعا در هر مکانی جایز است، دلالت می‌کند بر اینکه نماز و دعا نزد قبر پیامبر و صالحان نیز جایز است.
محمد بن عبدالوهاب درباره عقیده شیعه مبنی بر عصمت امامان معصوم می‌گوید: «اثبات و ادعای عصمت برای امامان، از دروغ‌ها و افترائات شیعه است که هیچ دلیلی از کتاب و سنت و اجماع و قیاس صحیح و عقل سلیم ندارد.» پاسخ: روایاتی از پیامبر اکرم نقل شده که برخی از این روایات جز با عصمت ائمه سازگار نیست.
قفاری اعتقاد به علم غیب امامان را ریشه در غلو و تنقیص علم الهی می داند. این در حالی است که علم الهی، ذاتی و بالاصاله بوده و علم غیب امامان معصوم از نظر کمیت (محدود بودن) و کیفیت (عرضی بودن) وابسته به علم ذاتی الهی است.
ناصر القفاری به عنوان یک مبلغ مطرح وهابیت مدعی است که اخبار کذب از سوی امامان شیعیان بازگو شده است که در این صورت علم غیب ایشان زیر سوال خواهد رفت. این در حالی است که این بیان نشان از عدم رجوع دقیق به کتب عالمان مکتب تشیع است.
ناصر قفاری مدعی است که عقیده شیعه در باب بداء را مورد بازبینی قرار داده و با استناد به معنای لغوی بداء، آن را مستلزم جهل در علم خداوند می‌داند. این در حالی است که با رجوع به کتب شیعیان، می‌توان معنای صحیح بداء را آن‌گونه که مشتمل بر جهل علم خداوند نباشد، یافت و نیازی به رجوع به معنای لغوی نیست.
محمد بن عبدالوهاب درباره عقیده شیعه مبنی بر عصمت امامان می‌گوید: «اثبات و ادعای عصمت برای امامان، از دروغ‌ها و افترائات شیعه است که هیچ دلیلی از کتاب و سنت و اجماع و قیاس صحیح و عقل سلیم ندارد و خدا بکشد آنها را که چنین اعتقادی دارند.» پاسخ: دلایل متعددی از قرآن درباره عصمت ائمه وجود دارد.
یکی از انحرافاتی که محمد بن عبدالوهاب داشت این است که وی، اصل تقیّه را باطل می‌شمرد و با فحش و ناسزاگویی، طرفداران تقیه را کافر می‌داند. این در حالی است که به توجه به قرآن و روایات، تقیه امری مسلم و مورد تأیید است که بر عمل به آن تأکید هم شده است. که در این مقاله تقیه از دیدگاه قرآن و روایات را مورد بررسی قرار می‌گیرد.
شواهد تاریخی فراوانی وجود دارد که حاکی از دشمنی سرسختانه محمد بن عبدالوهاب با رسول گرامی اسلام است. برای این منظور، کافی است نیم‌نگاهی به موضع‌گیری‌ها و عملکرد و اعتقادات او در طول زندگیش داشته باشیم؛ از باب نمونه محمد بن عبدالوهاب حیات برزخی را برای پیامبر اکرم و اولیاء خدا انکار می‌کند.
شواهد تاریخی فراوانی وجود دارد که حاکی از دشمنی سرسختانه محمد بن عبدالوهاب با رسول گرامی اسلام است. برای این منظور، کافی است تنها نیم‌نگاهی به موضع‌گیری‌ها و عملکرد و اعتقادات او در طول زندگیش داشته باشیم. از باب نمونه محمد بن عبدالوهاب حیات در عالم برزخ را برای پیامبر اکرم و اولیاء خدا انکار می‌کند.
محمد بن عبدالوهاب در مورد حضرت مهدی در کتابش به نام رسالة فی الرد علی الرافضة، می‌گوید که شیعیان می‌گویند حضرت مهدی (علیه السّلام) از سرداب سامرا ظهور خواهد کرد که در پاسخ باید گفت: هیچ شیعه‌ای نگفته است که محل ظهور حضرت مهدی (علیه السّلام) از سرداب است، بلکه در روایات فراوانی محل ظهور ایشان را بیت الله الحرام معرفی کرده‌اند.
محمد بن عبدالوهاب در «رسالة فی الرد علی الرافظة» می‌نویسد: «یکی از کارهای قبیح شیعیان این است که شهادت امام حسین را، ایام عزا اعلام می‌کنند. نوحه کردن و عزاداری کردن از بزرگترین منکرات دوران جاهلیت است.» در پاسخ به او باید گفت: عزاداری و سوگواری امری است عمومی و انسانی که در میان تمام اقوام و ملل، وجود داشته و دارد.