پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ مسیحیان تاریخ سیاهی در دشمنی با اسلام و قرآن دارند. از همین‌رو از هر فرصت واهی و خیالی‌ای برای ضربه زدن به اسلام استفاده می‌کنند. زیر سؤال بردن حجیت و حقانیت قرآن، یکی از روش‌هایی است که مسیحیان همواره از آن علیه اسلام و مسلمانان استفاده می‌کنند. در این راستا محتوا و آیات قرآن را با نوشته‌های کتاب مقدس مقایسه کرده و هر آیه‌ای از قرآن را که مخالف کتاب مقدس یافتند، آن را محکوم و درنتیجه قرآن را فاقد اعتبار دانسته و از این طریق اسلام را به‌ظاهر تضعیف می‌کنند.
در آیه‌ای از قرآن کریم، خداوند از حضرت اسماعیل (علیه‌السلام) به نکویی نام‌برده و آن را رسول و نبی خود می‌شمارد. خداوند در قرآن مجید در تمجید حضرت اسماعیل (علیه‌السلام) چنین می‌فرمایند: «وَ اذْكُرْ فِي الْكِتابِ إِسْماعيلَ إِنَّهُ كانَ صادِقَ الْوَعْدِ وَ كانَ رَسُولاً نَبِيًّا [مریم/54] در اين كتاب اسماعيل را ياد كن كه وى درست وعده و فرستاده‏‌اى پيامبر بود.» مسیحیان همین آیه خداوند را دستاویز اشکال خود قرار داده و آن را ضعف بزرگ بر قرآن و دلیل بر عدم حجیت کتاب آسمانی مسلمانان می‌دانند.
آنان بر طبق کتاب مقدس معتقدند حضرت اسماعیل فرزند حضرت ابراهیم (علیه‌السلام)، شخصی (نعوذبالله) وحشی است که دائم بر ضد دیگران و دیگران نیز بر ضد او عمل خواهند کرد. کتاب مقدس دراین‌باره چنین می‌نویسد: «و گفت‌: ای‌ هاجر، کنیز سارای‌، از کجا آمدی‌ و کجا می‌روی‌؟ گفت‌: من‌ از حضور خاتون‌ خود سارای‌ گریخته‌ام‌. فرشتۀ خداوند به‌ وی‌ گفت‌: نزد خاتون‌ خود برگرد و زیردست‌ او مطیع‌ شو؛ و فرشتۀ خداوند به‌ وی‌ گفت‌: ذریت‌ تو را بسیار افزون‌ گردانم‌، به‌ حدی‌ که‌ از کثرت‌ به‌ شماره‌ نیایند؛ و فرشتۀ خداوند وی‌ را گفت‌: اینک‌ حامله‌ هستی‌ و پسری‌ خواهی‌ زایید و او را اسماعیل‌ نام‌ خواهی‌ نهاد، زیرا خداوند تظلم‌ تو را شنیده‌ است‌؛ و او مردی‌ وحشی‌ خواهد بود، دست‌ وی‌ به‌ ضد هر کس‌ و دست‌ هر کس‌ به‌ ضد او و پیش‌ روی‌ همه‌ی برادران‌ خود ساکن‌ خواهد بود.»[1]
اشکال مسیحیان این است که چرا قرآن فردی را که در کتاب مقدس این‌چنین تقبیح شده است، فردی صادق‌الوعد دانسته و از وی تمجید کرده است. با توجه به اینکه کتاب مقدس به لحاظ تاریخی قدمت بیشتری از قرآن داشته و به زمان حضرت اسماعیل (علیه‌السلام) نیز نزدیک‌تر است، بنابراین قول آن صحیح بوده و قرآن روایتی اشتباه در خود جای داده است.
حقیقت این است که مسیحیان همانند دشمنی خود با اسلام، چون نسل پیامبر اسلام به حضرت اسماعیل (علیه‌السلام) می‌رسد، با اسماعیل (علیه‌السلام) هم دشمنی کرده و می‌کنند. به نحوی که حتی ذبح اسماعیل (علیه‌السلام) را که نظر صریح قرآن و کتاب مقدس است، تحریف کرده و به حضرت اسحاق (علیه‌السلام) نسبت داده‌اند.[2] علاوه بر این مطلب همگان مطلع‌اند که قدمت تاریخی یک کتاب دلیل بر حقانیت آن نیست. چنان‌که ثابت‌شده است کتاب مقدس با همه‌ی قدمت تاریخی خود، دارای تحریف بوده و نویسنده‌ی آن نه‌تنها خداوند و پیامبر خداوند نیست، بلکه شخصی مجهول الحال است. در مقابل قرآن معجزه‌ی جاوید پیامبر اسلام و کتاب خداوند حکیم است. بر همین اساس حجیت کتاب مقدس، هرگز توان عرض‌اندام در برابر کتاب راستین خداوند یعنی قرآن را ندارد.
با صرف‌نظر از شواهد و دلایلی که ذکر شد، عقل آدمی نیز حکم به بطلان نظر و تهمت کتاب مقدس در مورد حضرت اسماعیل (علیه‌السلام) می‌دهد. چراکه هیچ عقل سلیمی نمی‌تواند پیامبری را تصور کند که روح توحش و ضدیت در او دمیده شده باشد؛ بنابراین این اختلاف بین قرآن و کتاب مقدس درباره‌ی حضرت اسماعیل (علیه‌السلام) اشکال و ضعف کتاب مقدس است و بیش از پیش حجیت قرآن و سازگاری آن با عقل عقلا را ثابت می‌کند.

پی‌نوشت:
[1]. ترجمه قدیم کتاب مقدس، پیدایش 16: 8-12.
[2]. «پيامبر اسلام (ص) در كتاب مقدس»