با سلام ز بالا و اورند و بویا برش سکندر همی خواندی مادرش که فرّخ همی داشت آن نام‌را که از ناخوشی یافت زو کام را همی گفت قیصر به هر مهتری که پیدا شد از تخم من قیصری نیاورد کس نام داراب بر سکندر پسر بود و قیصر پدر. پس همان‌طور که می‌بینیم، فردوسی اسکندر را فرزند داراب و برادر دارا (داریوش سوم) می‌داند، لذا باید گفت در شاهنامه اسکندر شخصیتی ایرانی - رومی است. همانطور که مشخص است اسکندر شاهنامه با الکساندر مقدونی دارای تفاوات هایی بارز است. اسکندر رومی که در شاهنامه و متون عمریان(اهل سنت) پیداست که اسکندر جوانی از روم همان ذوالقرنین در قرآن کریم است.بنگرید به :تفسیر طبری، جلد پانزدهم، تفسیر آیات ۸۳ و ۸۴ صوره کهف، صفحات ۳۶۸ و ۳۶۹.) که البته در شاهنامه اسکندر ایرانی تبار خوانده میشود که مشهور به اسکند رومی است(از سوی مادر رومی. در متون زردشتی نیز چنان پیداست که همان الکساندر مقدونی باشد که دین زرادشت را به نابودی کشاند و اوستا را سوزاند و سپس دوباره با کمک آذرباد دوباره باز نویسی شد. چنانچه در عهد پیش از دین مبین اسلام داستان ذوالقرنین مشهود بود و در کتاب مقدس یهودیان و مسیحیان این امر دیده میشود در کتاب دانیال، دانیال نبی در رؤیا چنین می‌بیند: دیدم که ناگاه قوچی نزد نهر ایستاده بود که دو شاخ داشت و شاخهایش بلند بود ویکی از دیگری بلندتر و بلندترین آن‌ها آخربرآمد؛ و قوچ را دیدم که به سمت باختر و شمال و جنوب شاخ می‌زد و هیچ وحشی با او مقاومت نتوانست کرد و کسی نبود که از دستش رهایی دهد و برحسب رای خود عمل نموده، بزرگ می‌شد.دانیال8:3 چنانچه در متن زیر معلوم و مشهود است قوچ(دوشاخ) بر همه جا خاور و باختر حمله کرد و هیچ کس یارای مقابله با وی را نداشت. قرنیم در عبری نیز به معنای دوشاخ است که به ذوالقرنین(دارای دوشاخ) در عربی ترجمه شده. ادامه کتاب دانیال: جبرئیل بر او آشکار گشت و خوابش را چنین تعبیر نمود: قوچ صاحب دو شاخ که دیدی پادشاهان مادیان و پارسیان است. در ترجمه عربی کتاب مقدس نیز امر ذوالقرنین(قوچ دارای دوشاخ) به کار رفته: أَمَّا الْکَبْشُ الَّذِی رَأَیْتَهُ ذَا الْقَرْنَیْنِ فَهُوَ مُلُوکُ مَادِی وَفَارِسَ.دانیال 8:20 به احتمالی ذوالقرنین همان کوروش است اما در حد نظریه ای است نه شی هوانگ تی که یک فردی وحشی و قصی القلب میتواند ذوالقرنین باشد و نه پدید آورنده سد مارب که بت پرست بود اسکندر هم از این امر که پیداست فردی بت پرست و عیاش بود که در قضیه تائیس این امر پیداست. البته بت پرستی کوروش در منشورش نیز گویای این هست اما احتمال نیز دارد که پرستندگان جن مردوخ به آن چیز هایی را نیز اضافه نموده باشند با تشکر.