اما سخن وندیداد، هم روشن است. اگر از دختری خواستگاری شد باید او را به آن مرد بدهند. حال برداشت شما این است که این سخن، تشویق به ازدواج کرد (نه اجبار). ولی متون فقهی زرتشتی سخنی برخلاف برداشت شما ارائه کرده اند. درباره سخن کریستین بارتولومه، آیا میتوانید بگویید این تعالی چه بوده است ؟ آیا میتوانید به مواردی از این تعالی و پیشرفت حقوق زن در عصر ساسانی اشاره کنید؟ اصلی ترین هدف مستشرقین، نفی و تضعیف اسلام بود. از همین روی شما امروزه محتاج آنان و دستتان جلوی آنان دراز است. برخلاف ادعای شما که میگویید زن در اواخر عصر ساسانی در حال تعالی بود، ولی اسناد حقوقی و عقیدتی اواخر عصر ساسانی و حتی پس از عصر ساسانی گویای این است که زن در نگاه دین زرتشتی بسیار حقیر شمرده میشد. زن جانوری از نسل اهریمن بود و کمترین ارزشی نداشت. پدر و برادر میتوانستند به زور با دختر یا خواهر خود همبستر شوند تا ثواب ببرند. زن از کمترین ارزش و جایگاه حقوقی هم برخوردار نبود و عملاً در زمره حیوانات محسوب میشد و حتی مرد میتوانست زن یا دختر خود را به دیگران قرض دهد یا آنان را کرایه دهد. موبدان برای پاک کردن زنان در دهان آنان ادرار گاو و خاکستر میریختند.زن در ایام عادت ماهانه باید در زیرزمین یا جایی بیرون شهر زندانی و محدود میشد. قیمت زن با گاو و یا زمین کشاورزی مقایسه میشد. مرد زرتشتی میتوانست زن خود را به دیگران کرایه دهد تا مورد همبستری و همخوابگی دیگر مردان قرار گیرد. اسلام همه این احکام فجیع را نسخ کرد (در حالیکه تا قرن 3 و 4 هجری همچنان موبدان زرتشتی بر این مسئله اصرار داشتند و شاید هنوز هم...). همین که اسلام این احکام ظالمانه و توهین آمیز را نسخ کرد، برای اثبات پیروزی اسلام بر مجوسیت کافی است.