پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب– بعد از مرگ "نورعلی الهی" بنیان‌گذار جریان "مکتب" در فرقه اهل حق در سال 1353 شمسی، پیروانش خواهر او که پیرزنی سال‌خورده و نابینا به نام "ملک جان" معروف به "شیخ جانی" و"حضرت شیخ"، بود را واسطه فیض و راهنمایی خود دانستند. [تاریخ خاندان‌های حقیقت، ص 199، ملک جان نعمتی، ص 37] شیخ جانی در19/ 9 / 1285 شمسی در روستای "جیحون آباد" شهرستان صحنه در استان کرمانشاه متولد شد[ملک جان نعمتی، ص 18] و تقریباً تمام عمر خود را در همان روستا سپری نمود و ازدواج نکرد.[تاریخ خاندان‌های حقیقت، ص 200] وی از کودکی همراه والدین خود و برادرش نورعلی به ریاضت مشغول شد. [ملک جان نعمتی، ص 38] شیخ جانی در سن سیزده‌ سالگی پدر خود را از دست داد و در سن بیست‌ سالگی به‌صورت کامل بینائی خود را از دست داد و همچنین دچار بیماری ضعف جسمانی شدید شد. [ملک جان نعمتی، ص 41] شیخ جانی سرانجام در سال 1372 شمسی توسط بهرام الهی به کشور فرانسه رفت و به خاطر ناراحتی قلبی تحت عمل جراحی قرار گرفت، وی پس از عمل در تاریخ 24 تیرماه سال 72شمسی درگذشت و پیکر او در روستایی «بایو» در ناحیه «پِرش» در غرب فرانسه به خاک سپرده شد. [ملک جان نعمتی، ص 72] حال این سوال مطرح می‌شود کسی که غیر از پدر و برادر خود که در تمام عمر دچار تناقض گوئی در اعمال و رفتار بوده‌اند،استادی دیگر ندیده چه فضل و کرامتی داشته است که طرفداران فرقه مکتب او را واسطه فیض می‌شمارند؟ آیا این امر نشان از کوته انگاری و تعصب در فرقه‌های انحرافی نیست؟

پی‌نوشت:
انور، لیلی، ملک جان نعمتی، ترجمه فرزاد یمینی، چاپ اول، تهران، نشر پنج، 1388، ص 18، 37، 38، 41، 72  
سلطانی، محمدعلی، تاریخ خاندان‌های حقیقت ومشاهیرمتاخر اهل حق در کرمانشاه، چاپ دوم، تهران، سُها 1381، صص 200- 199