احکام و شریعت
ازدواج در بسیاری از ادیان الهی و غیر الهی، امری مقدس بوده و اهمیت زیادی برای آن قائل هستند. از همین رو فرزندی را که حاصل ازدواج باشد، حلال‌زاده خوانده و در مقابل مولودی که از رابطه‌ی غیر مشروع به دنیا بیاید، حرام‌زاده و زنازاده می‌خوانند و اغلب به دید محرومیت به این‌گونه موالید نگاه می‌کنند.
هر يك از اديان آسمانی احكام و معيارهای مشخصی برای غذاهای حلال دارند، مسيحيان در اين قاعده طبق دستور عيسی (عليه‌السلام) موظف به اجرای دستورات تورات هستند، اما به دليلی كه طبق چند آيه از تورات و انجيل ذکرشده است، مسيحيان مرتكب خوردن نجاست می‌شوند.
رفتار معقول و مناسب با مردم يكی از شیوه‌های مناسب برای تبليغ و جذب افراد مخالف به دين الهی است، در قرآن كريم اين رفتار درباره همه انبياء ذکرشده است، اما متأسفانه در كتاب ساختگی مسيحيان، خداوند به پيامبرانش دستوراتی داده است كه هيچ منطقی آن‌ها را نمی‌پذیرد، زيرا در شأن خدا و پيامبرانش نيست.
مسيحيان، كتابهاي عهد قديم را به‌عنوان كتابهاي رسمی خود پذیرفته‌اند، پس لازم است تمام دستورات آن را هم اجرا كنند، سنت ختنه يكی از احكام الهی است كه در تمام اديان آسمانی واجب است و بايد اجرا شود، اما پولس با اين حكم الهی به‌گونه‌ای کاملاً متفاوت رفتار می‌کند و دليلی واهی برای اين كار زشت ساخته است.
سخنان پولس كه شخصيت بسيار مهمی برای مسيحيت بعد از عيسی (عليه‌السلام) است، را ميتوان در دو بخش خلاصه كرد: نخست اينكه عيسی (عليه‌السلام) خود را مصلوب و ملعون خداوند قرار داد. و ديگر اينكه مصلوب و ملعون شدن عيسی (عليه‌السلام) باعث شد پيروانش با ترك شريعت و انجام كارهای حرام نيز مسئول و ملعون نباشند!
قرآن كريم فرموده است: «هركس به‌حکم انجيل عمل نكند فاسق است»، برخی از مسيحيان گفته‌اند اين آيه دليلی بر حقانيت مسيحيت است و هركس (مانند مسلمان و يهود و ...) كه از دستورات انجيل پيروی نكند، فاسق است، اما با استفاده از آيات مشابه اين آيه، ثابت می‌شود كه مقصود قرآن کاملاً با اين ادعا، متفاوت است.
به عقيده ارباب كليسا تقوا ايجاب می‌كند كه انسان از ازدواج خودداری كند. كليسا ازدواج را به نيت توليد نسل جايز میشمارد؛ اما اين ضرورت، پليدی ذاتی اين كار را ازنظر كليسا از ميان نمیبرد، علت ديگر جواز ازدواج، دفع افسد به فساد است يعنی به اين وسيله از آمیزش‌های بی‌قیدوبند مردان و زنان جلوگيری می‌شود.
ازدواج و مقام زن، در اسلام اهميت خاصی دارد، اما در مسيحيت، در دوران گذشته به زن و مسئله ازدواج به‌عنوان يك امر پليد و مخالف دين نگاه می‌شد كه يك نگاه رهبانيت گرايی است و در زمان حاضر به‌صورت افراطی در روابط جنسی نظریه‌پردازی می‌شود، اما هیچ‌یک از این‌ها مورد تأیید اسلام نيست.
پاپ فرانسیس خطاب به ده‌ها هزار نفر از مردمی که در میدان سنت پیتر حاضر بودند اظهار داشت: «من کسانی را که در سطح بین‌المللی تلاش می‌کنند تا مجازات اعدام لغو شود، تحسین می‌کنم. اما گویا پاپ از تعاليم کتاب مقدس هیچ اطلاعی ندارد! و الا در کتاب مقدس به صراحت حکم اعدام، سنگسار و حتی آتش زدن برخی مجرمان آمده است.
ايمان و عمل در تمام اديان آسمانی در كنار هم شرط اساسی دین‌داری شمرده شده است و باوجود ايمان بی‌عمل، يا عمل بدون ايمان، هيچ شخصی مؤمن شمرده نخواهد شد، اما پولس برای اينكه طرفداران بيشتری در ميان مردم داشته باشد، تمام شريعت موسوی را حذف كرد و ادعا كرد تنها ايمان داشتن به الوهيت عيسی (علیه‌السلام) برای نجات مسيحيان كافی است.
تعدد زوجات و چندهمسری از ابداعات اسلام نبوده و در عهد جدید و قدیم نیز وجود داشته است، توجه به تفاوت حکم تعدد ازدواج در ادیان الهی اهمیت خاصی دارد. اسلام برخلاف مسیحیت و یهودیت، به ظرایف این حکم دقت بیشتری داشته است. اسلام تعدد زوجات را محدود به چهار زن دانسته و رعایت عدالت در بین زنان را شرط اساسی جواز چندهمسری می‌داند.
مسیحیان کتاب مقدس خود را عاری از هرگونه نقض و تحریفی می‌دانند، حال اینکه این کتاب مقدس سرشار از تناقضات است. جالب این است بسیاری از این تناقضات به خود عیسی مسیح نسبت داده شده است. مثلاً عیسی مسیح زیر پا گذاشتن احکام تورات را ممنوع کرده، ولی از سویی دیگر خود، حکم قصاص را که از مهم‌ترین احکام تورات است، نفی می‌کند!
مسیحیان پس از اینکه انحرافی بزرگ در شریعت و دین عیسی مسیح (علیه السلام) ایجاد کردند، آیین‌های مقدسی را به جای عمل به احکام کتاب مقدس که عیسی مسیح نیز خود را ملزم به عمل به آن احکام می‌دانست، ابداع کردند. یکی از این آیین‌ها، عشای ربانی است. که در آن نان و شراب به عنوان گوشت و خون مسیح، خورده می‌شود تا مسیحیان در جسم مسیح متحد شوند!
در سراسر عالم، زنان لباس‌های مختلفی را در موقعیت‌های متفاوت می‌پوشند. مثلاً لباس‌هایی که در مراسم عروسی می‌پوشند با لباس‌هایی که در مراسم رسمی می‌پوشند، متفاوت است. هر فرهنگ و مذهبی قوانین و مقررات خاصی برای بازدید از اماکن مذهبی و شرکت در مراسم دینی دارد. در اکثر تمدن‌ها، پوشاندن سر نشانه احترام، حیا و تواضع است.