عایشه
جنگ جمل نخستین فتنه بر علیه امیرالمؤمنین پس از پذيرش خلافت اسلامي توسط ایشان بود؛ در این جنگ طلحه و زبیر در حالیکه عایشه همسر رسول خدا (صلىاللهعلیهوآله) را نیز با خود همراه کرده بودند، علیه امام شوریدند. این جنگ در حوالی بصره رخ داد و در آن تعداد زیادی از هر دو گروه کشته شدند. در نهایت جنگ با پیروزی امیرالمؤمنین پایان یافت.
وهابیها خود را مدافع رسول الله (صلیاللهعلیهوآله) و خانوده ایشان میدانند و مدام به شیعیان تهمت میزنند که شما به همسران پیامبر اهانت میکنید؛ اما وقتی به نوشتههای خودشان مراجعه میشود، بدترین حرفها را به همسران پیامبر نسبت میدهند و مدعی دفاع از ایشان هم هستند!!!
در حدیثی آوردهاند همسران رسول خدا با واسطه به عدم رعایت عدالت توسط ایشان، بین آنان و عایشه اعتراض کردند و پیامبر به این اعتراض اهمیتی نداد؛ این حدیث جز اهانت به پیامبر و فضیلتتراشی برای یکی از همسران پیامبر نیست!
بر خلاف آنچه وهابیون مدعی شدهاند، شیعیان، قائل به طهارت همسران پیامبران (علیهمالسلام) از فحشاء بودهاند؛ عبارات موجود در آثار جمهور علمای شیعه، بهترین مؤید، در جهت اثبات چنین ادعایی بهحساب میآید.
رضاع کبیر مورد پذیرش شیعه نیست؛ مخالفین شیعه در مناظرات، با جدل قصد اثبات اعتقاد شیعه به مَحرمیت از طریق رضاع کبیر دارند و حدیثی را در این زمینه از کتاب کافی نقل میکنند و فرض میگیرند همسر جدیدی که از همسر قبلی فردی شیر خورده، بالغ بوده، در حالیکه ازدواج با دختر شیرخوار طبق نظر شیعه و سنی مجاز است و حدیث در مقام بیان شرایط رضاع و سن شیرخوار نیست.
عایشه همسر پیامبر با خلیفه سوم خود یعنی عثمان کدورتهای فراوانی داشت به نحوی که نسبتهای بزرگی همچون کفر به او میداد بلکه امر به قتل او میداد ولی همینکه کشته شد به بهانهی خون خواهی او بر علیه امیرالمومنین (علیهالسلام) قیام کرد.
براساس آیهی 26 سورهی نور نمیتوان حکم کرد که عایشه از زنان با ایمان و با تقوا بوده بلکه مراد از آیه، کلام طیب برای مردم طیب و کلام خبیث برای مردم خبیث است و بنابر قول دیگر مراد از طیبات زنانی که مرتکب فحشاء نمیشوند پس نهایت چیزی که آیه به اثبات میرساند اینست که زنان پیامبر مرتکب فحشاء نشدهاند.
رضاع کبیر مورد پذیرش شیعه نیست؛ مخالفین شیعه در مناظرات، با جدل قصد اثبات اعتقاد شیعه به مَحرمیت از طریق رضاع کبیر دارند و در بیان موارد نقضی از شیعه، فتوایی از آیةالله خویی نقل کردهاند، اما معنای کلام را متوجه نشدهاند؛ سؤال شده که خوردن شیر زنان شیرده، چه حکمی دارد؛ جواب دادهاند فی نفسه جایز است؛ این فتوا ربطی به محرمیت بزرگسال با شرایط رضاع ندارد.
در کتب روایی اهل سنت، روایتی وجود دارد که شیرخوردن مرد اجنبی را از زن اجنبی اجازه داده و این امر را موجب ایجاد محرمیت دانسته است؛ عایشه و حفصه، این روایت را مبنا قرار داده و رضاع کبیر را باعث محرمیت میدانستند، ولى باقی همسران پیامبر، بر خلاف عایشه و حفصه، این قضیه را موردی و مخصوص سالم میدانستند.
یکی از صفات زشتی که در قرآن و روایات آثار منفی و زیانباری برای آن بیان شده است، حسادت میباشد. نخستین حسد،حسادت قابیل نسبت به برادرش هابیل بود، آن هم به جهت اینکه خداوند قربانی هابیل را پذیرفت ولی قربانی قابیل را نپذیرفت و این موضوع برای قابیل انگیزهای برای کشتن برادرش شد. در آیه دیگری از زشتی این عمل به خدا پناه میبریم.
نبی مکرم اسلام (صلیاللهعلیهوآلهوسلم) همواره از حضرت خدیجه (سلاماللهعلیها) تعریف میکردند و وی را بر دیگر مادران مومنین برتری میدادند و در باب بزرگی ایشان بسیار سخن میگفتند. در نتیجه برترین همسر رسول خدا از میان همسران ایشان ، فقط یک نفر است و دیگری هم در کنار وی نیست .
علمای شیعه معتقدند، با اینکه همسران پیامبر معصوم از خطا، اشتباه و حتی گناه نیستند، ولی نسبت قذف به آنان، تهمتی ناروا است؛ اما البانی محدث و روایتشناسی که وهابیت به دیدگاههای حدیثی و فقهی او اعتنای بسیار زیادی دارند، با وقاحت تمام، احتمال زنای همسران پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) را محتمل میداند.
از احادیث جعلی که در فضایل عایشه نقل میکنند، عبارات «ای حمیرا! با من سخن بگو!» «بخشی یا دو سوم از دین خود را از عایشه بگیرید» است که برخی کتب تفسیر و تاریخ اهل سنت، این عبارات را به عنوان روایت، جهت اثبات فضیلت عایشه، ذکر میکنند؛ اینها گرچه مشهور است، ولی هیچ سندی ولو ضعیف هم ندارند.
مسلمانان در طول تاریخ، به زیارت قبور انبیا، صالحان و علما رفته و با بوسیدن، دستکشیدن و گذاشتن صورت بر روی قبور، انبیا، صالحان و علمای خود احترام گذاشته و به آنها تبرک جستهاند اما ابنتیمیه و اتباع وی این اعمال را حرام دانسته و مسلمانان را به شرک و کفر متهم میکنند و آنان را «قبورین» و «عبادت کنندگان قبرها» مینامند.