إبن حبان از علمای بزرگ اهل سنت است، در كتاب الثقات می‌گويد: «وقتی رسول اكرم (صلی الله عليه و آله و سلم) در اطراف مكه مشغول تبليغ دين اسلام بود، قبيله بنی‌عامره آمدند و عرض كردند كه يا رسول الله! ما حاضريم به تو ايمان بياوريم، به شرطی كه خلافت و جانشينی بعد از تو به عهده ما باشد؟ رسول اكرم فرمود: مسئله تعيين خليفه و امام به دست خداست و هر كس را كه بخواهد امام و خليفه قرار می‌دهد.»

از جمله بهترین دلایل برای بدعت‌گذاری عمر بن خطّاب در مبحث متعه، سخنان خود اوست که سرخسی در دو کتاب خود با سند صحیح از خود عمر آورده: «با روایت صحیح از عمر بن خطّاب نقل شده که وی مردم را از متعه نهی کرد و گفت: دو متعه در زمان پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) حلال بود؛ متعه‌ی زنان و متعه‌ی حج (حجّ تمتع) كه من از آن نهي ميكنم».

همه مسلمانان به این امر که ازدواج موقت در دین اسلام بوده است، اعتراف دارند و مهر صحت بر آن می‌نهند؛ فقط بحث بر سر این است که آیا ازدواج موقت، نسخ شده است یا خیر؟ اهل‌سنت با تمسک به آیات سوره مومنون در صدد هستند که متعه را منسوخ بدانند؛ اما این صحیح نیست. چرا که آیه متعه مدنی و آیات سوره مومنون مکی است.

گفتم: دوست عزیزاهل مطالعه هستی؟ گفت: وقت مطالعه ندارم، همیشه مشغول کارم اما درذهنم سوالات زیادی است که چرا ما مسلمانان که خدا و قرآن و پیامبرمان یکی است با هم اختلاف داریم؟ حالا با این جواب‌های مختصری که دادید فهمیدم که اختلاف را عده‌ای ایجاد کردند و خیلی از واقعیت‌ها را برای ما کتمان کردند و برعکس گفتند.

رسم عرب جاهلی در آیین حج، بر این بود که با ورود به شهر مکّه‌ی مکرّمه، حتّی اگر چند ماه پیش از ایّام حج به این شهر وارد می‌شد، به حال احرام باقی مانده و با همان حال در روز 8 ذیحجه لبیک‌ گویان به صحرای عرفات، مشعر و منا رفته و در این مدّت، تا مادامی که مناسک حج، پایان نمی‌یافت از احرام خارج نمی‌شدند که پیامبر بر آن، مهر بطلان زد.

اهل‌سنت با این پیش‌فرض که ازدواج موقت خارج از دایره اسلام است، به شدت با آن مخالفت می‌کنند. اما ازدواج موقت نه تنها در زمان پیامبر (صلی الله علیه و آله) بوده، بلکه در زمان خلافت ابوبکر نیز رواج داشته است. آن‌چه معروف است، منع خلیفه دوم از این ازدواج است که مشروعیت این کار، سوالی است که هر مسلمان باید از خود بپرسد.