پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ محمد اسماعیل صلاحی که هر روز برای اثبات قطبیت خود سخنرانی می‌کند و هر بار، از دری وارد می‌شود، این بار با واردکردن اتهام انجام کارهای اشتباه توسط پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) در دوران رسالت و امیرالمؤمنین (علیه السلام) در دوران خلافتشان به این قضیه پرداخته است. صلاحی در سخنرانی خود به چندین مورد از اتفاقات تاریخی پرداخته و آن‌ها را ازجمله اشتباهات پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) و امیرالمؤمنین (علیه السلام) دانسته و می‌گوید: «همان‌طور که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) و حضرت علی ابن ابیطالب (علیه السلام) در طول دوران خود دچار اشتباهاتی شدند، اقطاب هم اشتباه می‌کنند. چنانکه مجذوب علیشاه نیز با انتصاباتی که داشتند و محجوبی و جذبی را منصوب به شیخیت کردند، اشتباه کردند». درواقع صلاحی سخنرانی خود را با اتهام زنی به پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) حضرت علی (علیه السلام) شروع کرد تا بتواند بهانه‌ای داشته باشد تا بتواند بگوید که نورعلی تابنده قطب پیشین این فرقه در انتخاب مشایخ خود دچار اشتباه شده است.

صلاحی در ابتدا به آیاتی از قرآن کریم، ازجمله آیه "عبس و تولی" اشاره می‌کند و شأن نزول این آیه را در مورد پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) می‌داند. صلاحی در حالی این آیه را منسوب و شأن نزول آن را در مورد پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) می‌داند که اولاً دلالت روشنی بر اینکه شخص عبوس کننده، پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) بوده است وجود ندارد و ثانیاً ازنظر ادبی نیز گفته‌شده که اگر مراد از این آیه پیغمبر بود، این آیه باید به‌طور خطاب بیان می‌شد، نه به نحو غیاب [1] ثالثاً روایات اهل سنّت، آن را مطرح کرده و به پیامبر (صلی الله علیه و آله) نسبت داده‌اند. همچنین سید مرتضی این اتهام را با توجه به ادله مختلفی رد کرده و شیخ طوسی نیز با توسل به روایتی از امام صادق (علیه السلام) شأن نزول این آیه را در مورد یکی از بنی امیه می‌داند.

صلاحی همچنین در سخنانی وقیحانه پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) را مسئول خانه‌نشینی حضرت علی (علیه السلام) معرفی می‌کند و می‌گوید: «یکی از اشتباهات پیامبر (صلی الله علیه و آله) این بود که ابوبکر و عمر را به شیخیت رساند و باعث شد علی (علیه السلام) خانه نشین و حق شیعیان ضایع شود.» این صحبت صلاحی نشان از بی‌سوادی او دارد، چراکه شیخیت مقامی نیست که پیامبر (صلی الله علیه و آله) به ابوبکر و عمر داده باشد. لقب شیخین بعد از غصب خلافت توسط آن‌ها از سوی اهل سنت به این دو نفر داده شد و اصلاً این لقب، ربطی به پیامبر (صلی الله علیه و آله) ندارد.

صلاحی حاضر شد پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) را متهم به انجام کارهای اشتباه در طول رسالت خود کند و این اتهامات را به ایشان نسبت دهد تا بگوید: «همچنین اقطاب نیز ممکن است همین این اشتباه را بکنند. همین اشتباه را حضرت مجذوب علیشاه هم کردند و تقریباً حالات ایشان و حالات پیامبر (صلی الله علیه و آله) یکی است. همان‌طور که پیامبر به شیخین اجازه دادند و بعد، از سر همان اجازه، باعث شد که علی (علیه السلام) خانه نشین شود، ایشان (نورعلی تابنده) هم نصب‌هایی داشتند که باعث شد، علی زمان خانه نشین شود. مثلاً آقای محجوبی را منصوب کردند به شیخیت و این اواخر متوجه (اشتباه) شدند و فرمان عزل را صادر کردند و آقای جذبی را منصوب کردند به شیخیت و این‌ها باعث شد که ابوبکر و عمر جدیدی درست شود». صلاحی در این صحبت، متوهمانه نورعلی تابنده را با پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) مقایسه کرده و وضعیت خود را با خانه‌نشینی حضرت علی (علیه السلام) مشابه دانسته است. اما واردکردن اتهام به پیامبری که اشرف مخلوقات است، آن‌هم برای رسیدن به مقصود و مطلوب دنیوی خود، کار سخیفی است که فقط از پیروان مکتب دنیاپرست صوفیه برخواسته است.

پی‌نوشت:
[1]. قرائتی، محسن، تفسیر نور، نشر مرکز فرهنگی درس‌هایی از قرآن، تهران، 1383 ش، چاپ یازدهم، ج 10، 383