پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ وقتی که با اتباع احمد بصری(مدعی یمانی) صحبت می‌کنیم، از قانون شناخت حجت الهی صحبت به میان می‌آورند. این قانون که در سه راه (نص، پرچم و سلاح) در نزد آنان محصور شده است هیچ دلیل نقلی و عقلی بر آن وجود ندارد. یکی از اتباع احمد بصری سؤال پرسید: «شما تمام حجت الهی را چگونه می‌شناسید؟ اگر امام زمان (علیه‌السلام) ظهور کنند، چگونه او را خواهید شناخت؟ جز با قانون شناخت حجت؟ (وصیت، سلاح و پرچم)»

گفتم: «طریقه‌ی شناخت حجت الهی متفاوت است، و این‌طور نیست که برای همه افراد یک اصل باشد. مثلا شخص پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) خود را برای یهودیان و مسیحیان بر اساس عهد و نصی که در کتبشان موجود است می‌شناساند.  برای بت‌پرستان مکه از معجزه قرآن و بلاغت و فصاحت آن استفاده می‌کند. برای بعضی افراد معجزه می‌آورد، مانند شق القمر.
اما برای شناخت امام زمان(علیه‌السلام) در زمان ظهور ایشان، می‌توان به طور کلی دو تقسیم بندی برای شناخت ایشان ذکر کرد؛
1. قرائن خارجی: که می‌توان از این قرائن به خروج یمانی، خروج سفیانی، خسف بیداء، قتل نفس الزکیه، صیحه آسمانی نام برد.
2. قرائن وجودی حضرت ولیعصر (علیه‌السلام): مثل علم، متناقض صحبت نکردن، در تضاد روایات و آیات صحبت نکردن و غیره.
اما در مورد قانون شناخت حجت الهی و این‌که سه‌تاست، من یک سوال از شما دارم؛ یک نص بیاورید که این کلام شما را ثابت کند؟»

گفت: «شما به آیات 30 و 31 سوره بقره مراجعه کنید این قانون را معرفی می‌کند.»

گفتم: این دو آیه را می‌آورم ببینید آیا اشاره به این موضوع می‌کند یا نه؛ «وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَٰٓئِكَةِ إِنِّى جَاعِلٌۭ فِى ٱلْأَرْضِ خَلِيفَةًۭ ۖ قَالُوٓا۟ أَتَجْعَلُ فِيهَا مَن يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ ٱلدِّمَآءَ وَنَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَنُقَدِّسُ لَكَ ۖ قَالَ إِنِّىٓ أَعْلَمُ مَا لَا تَعْلَمُونَ* وَعَلَّمَ ءَادَمَ ٱلْأَسْمَآءَ كُلَّهَا ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَى ٱلْمَلَٰٓئِكَةِ فَقَالَ أَنۢبِـُٔونِى بِأَسْمَآءِ هَٰٓؤُلَآءِ إِن كُنتُمْ صَٰدِقِينَ.[بقره/30_31] (به خاطر بیاور) هنگامی را که پروردگارت به فرشتگان گفت: «من در روی زمین، جانشینی [= نماینده‌ای‌] قرار خواهم داد.» فرشتگان گفتند: «پروردگارا!» آیا کسی را در آن قرار می‌دهی که فساد و خونریزی کند؟! (زیرا موجودات زمینی دیگر، که قبل از این آدم وجود داشتند نیز، به فساد و خونریزی آلوده شدند. اگر هدف از آفرینش این انسان، عبادت است،) ما تسبیح و حمد تو را بجا می‌آوریم، و تو را تقدیس می‌کنیم.» پروردگار فرمود: «من حقایقی را می‌دانم که شما نمی‌دانید. سپس علم اسماء [= علم اسرار آفرینش و نامگذاری موجودات‌] را همگی به آدم آموخت. بعد آنها را به فرشتگان عرضه داشت و فرمود: «اگر راست می‌گویید، اسامی اینها را به من خبر دهید!»

آیا این دو شریفه به این قانون شناخت حجت که سه‌تاست (وصیت، سلاح و پرچم) است، اشاره دارد؟
حال بر فرض که قانون شناخت حجت وجود داشته باشد و آن نیز سه مورد باشد؛ مساله مهم دیگر این است‌که؛ از کجا معلوم که مصداق این امر، احمد بصری باشد؟