شهاب الدین بن جَهبَل حلبی شافعی، کتابی در رد عقاید و افکار ابن تیمیه نوشت و در کتاب خود، جهت داشتن خداوند را که یکی از شاخصه‌های فکری ابن تیمیه بود، نفی کرد. وی یکی از انگیزه‌های نگارش این کتاب را بیان جهت داشتن خداوند از جانب ابن‌تیمیه و فریب دادن ناآگاهان توسط وی معرفی می‌کند و به بیان عقیده اهل‌سنت و جماعت درباره نفی جسمانیت و جهت نداشتن خداوند پرداخته و اندیشه ابن تیمیه در این زمینه را مخالف سلف و اهل سنت و جماعت معرفی کرده است.[1]

شیخ شهاب الدین می‌گوید: دوست داشتم عقیده اهل سنت و جماعت را بیان کنم تا فساد و بطلان گفته‌های ابن تیمیه روشن شود، هر چند نیازی به ابطال گفته‌های ابن تیمیه نیست، زیرا خود ابن تیمیه همه ادعاهایش را نقض می‌کند و هر قاعده‌ای را که بنا نهاده، خودش آن قاعده را از بین برده است.[2]

پی‌نوشت:

[1] . سبکی شافعی، طبقات الکبری، ج9، ص34-36
[2]. همان