کسانیکه شیعیان را تکفیرمی‌کنند

  • 1397/01/12 - 00:20
فتنه تکفیر از خطرناک‌ترین فتنه‌هایی است که در عصر حاضر، از طرف برخی از فرقه‌های تندرو و افراطی به ظاهر مسلمان یعنی وهابیت برای اسلام و مسلمین بنا نهاده شده است و سرچشمه‌ی این فتنه و توطئه می‌تواند عوامل متعددی باشد از جمله اینکه یا از طرف دشمنان خارجی اسلام مانند قوم یهود و یا با همکاری منافقان داخلی که باز دستشان در دست دشمنان خارجی است و نقشه‌های آنان را عملی می‌کنند است.

.

فتنه تکفیر یکی از خطرناک‌ترین فتنه‌هایی است که در عصر حاضر برای اسلام و مسلمین بنا نهاده شده است و سرچشمه‌ی این فتنه و توطئه می‌تواند چند چیز باشد: یا از طرف دشمنان خارجی اسلام و یا با همکاری منافقان داخلی صورت گرفته شده است. افراطیونی که با فتاوا و نظرات عجیب و غریب و به دور از عقل و شرع برچسب تکفیر به مسلمانان می‌زنند و خون انسان‌های بی‌گناه را می‌ریزند و داعیه اسلامی‌گری سر می‌دهند. لذا علما باید ریشه این‌گونه افکار و عقاید ناسالم را با منطق صحیح قطع کنند و جلوی افرادی که در این مسیر تندروی می‌کنند را بگیرند و عالم نماها را رسوا کرده و آنان را از جامعه اسلامی طرد کنند و در برابرشان موضع سختی گرفته و مسلمانان را بیدار نمایند.
از جمله افرادی که به راحتی برچسب تکفیر را به مسلمانان، خصوصاً شیعیان زده‌اند عبارتند از:

عبدالقادر بن بدران دمشقی (متوفای 1346 قمری) از علمای مشهور وهابی است، او پس از وارد کردن اتهامات ناروا به شیعیان، تصریح می‌کند که شیعیان از اسلام نصیبی نبرده‌اند، فلذا می‌نویسد: «و الرافضه و هم الذین یتبرأون من اصحاب محمد و یسبونهم و ینتقضون و یکفرون الائمه الاربعه الاّ علی و عمار و المقداد و سلمان و لیست الرافضه من الاسلام فی شیء...[1] رافضه کسانی هستند که از اصحاب محمد بیزاری می‌جویند، به آن‌ها فحش می‌دهند و خرده می‌گیرند، هم‌چنین ائمه اربعه را کافر می‌دانند، غیر از علی، عمار، مقداد، سلمان، از اسلام نصیب و بهره‌ای نبرده‌اند.»

شورای دائمی و لجنه‌ی استفتاء عربستان سعودی به ریاست عبدالله بن باز، فتوا داده بودند که شیعیان جعفری، چون اهل بیت (علیهم‌السلام) را می‌خوانند، مشرک هستند و خوردن ذبیحه –گوشت قربانی- آنان جایز نیست: «أن الجماعه الذین من الجعفریه یدعون علیاً و الحسن و الحسین و سادتهم فهم مشرکون مرتدون عن الاسلام و العیاذ بالله لایحل الأکل من ذبائحمهم لأنها میته...[2] پیروان مذهب جعفری (شیعیان) که علی و حسن و حسین (علیهم‌السلام) و بزرگانشان را می‌خوانند، مشرک و مرتد از اسلام هستند. به خدا پناه می‌بریم، خوردن ذبیحه‌ی آنان حلال نیست، چون مردار است، حتی اگر اسم خدا را بر آن بخوانند.

شمسی سلفی وهابی یکی دیگر از تندروهای افراطی است که بر علیه اشاعره و ... مطالب زیادی نوشته است از جمله می‌گوید: «وجود کثیر من ظواهر الشرک و مظاهره فی کثیر من المتکلمین و...[3] بسیاری از مظاهر شرک در تعداد زیادی از متکلمان و اشاعره و ... غیر آن‌ها، در زیر پوشش توسل و زیارت قبور و تعظیم اولیاء و ... وجود دارد.»

صالح بن فوزان وهابی یکی دیگر از مفتیان تندرو و افراطی عربستان سعودی است که در کتاب خود بیشتر مردم را مشرک خوانده است، او می‌نویسد: «وقد خالف اکثر الناس هذه النواهی، و ارتکبوا ما حذر منه النبیّ فوقعوا بسبب ذلک فی الشرک الاکبر، فبنوا علی القبور مساجد و أضرحه و مقامات...[4] اکثر مردم با دستور رسول خدا مخالفت کردند و مرتکب همان چیزهایی شدند که آن حضرت مردم را باز داشته بود و به همین سبب در شرک اکبر غرق شدند، پس بر قبرها و مساجد، بنا و ضریح ساختند.»

محمد صدیق حسن خان قنوجی یکی از سلفی‌های متعصب وهابی و از افراطی‌ترین آنان است. او تقلید از مذاهب اربعه را شرک به خداوند خوانده و در کتاب خود می‌نویسد: «تقلید المذاهب من الشرک، تأمل فی مقلده المذاهب کیف أقروا علی انفسهم بتقلید الأموات من العلماء و الاولیاء...[5] تقلید از مذاهب شرک است. درباره‌ی مقلدان مذاهب دقت کن و ببین که آن‌ها چگونه اقرار می‌کنند که از علما و اولیایی که از دنیا رفته‌اند، تقلید می‌کنند...، من نمی‌دانم عذر اینان در روز قیامت چه خواهد بود و چگونه از عذاب الهی نجات پیدا می‌کنند...» در نتیجه تمام این فتواها و استفتائاتی که کردند و جواب دادند، همگی حاکی از مشرک بودن مسلمانان، خصوصاً شیعیان است، در حالی‌که شیعیان پیرو همان مذهبی هستند که اهل‌بیت (علیه‌السلام) به آن معتقدند و اهل بیت هم متصل به پیامبر و خدا هستند، آن وقت چگونه برچسب شرک را به اینان و دیگر مسلمین می‌زنند. والله العالم.

پی‌نوشت:

[1]. المدخل الی مذهب الامام احمد بن حنبل، عبدالقادر بن بدران دمشقی، موسسه الوفاء، بیروت، لبنان، (1401ق)، ج1 ص97.
[2]. فتاوی اللجنه الدائمه للبحوث العلمیه و الافتاء، (بن باز، عفیفی، غدیان، بن قعود...)، عربستان، ج2 ص264 رقم1661.
[3]. عداء الماتردیه للعقیده السلفیه، شمسی سلفی افغانی، مکتبه الصدیق، طائف، عربستان، (1419ق)، ج3 ص244.
[4]. عقیده التوحید، صالح بن فوزان، دارالعاصمه، ریاض، عربستان، ص39.
[5]. الدین الخالص، محمد صدیق خان القنوجی، دارالکتب العلمیه، بیروت، لبنان، (1415ق)، ص140-141.

تولیدی

افزودن نظر جدید

CAPTCHA
لطفا به این سوال امنیتی پاسخ دهید.
Fill in the blank.