این‌که آیا مسلمان می‌تواند به قبر پیامبر نزدیک شده و با آن سخن بگوید و ابراز توجه کند؛ در آیین وهابیت و سلفی‌ها شرک است و جایز نیست. ولی این امری است که نزد صحابه مورد قبول بوده است. حاکم نیشابوری به سند صحیح این جریان را این‌گونه نقل می‌کند:
«روزی مروان مردی را دید که صورتش را روی قبر پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) گذاشته بود. مروان در حالی‌که گردن او را گرفته بود، گفت: می‌دانی چه می‌کنی؟ هنگامی‌که زائر قبر پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) صورتش را به سمت مروان برگرداند، ناگهان مروان، با ابوایوب انصاری صحابی بزرگ پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) روبرو شد، ابوایوب انصاری در پاسخ به مروان، گفت: بله! به دیدار پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) آمده‌ام، نه دیدار سنگ، از رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) شنیدم فرمود: زمانی که دینداران، امور دینی مردم را بر عهده دارند، بر حال دین نگریید، زمانی باید بر دین گریست که نااهلان عهده‌دار امور دینی مردم باشند.»

حاکم نیشابوری از عالمان بزرگ شافعی، حدیث یاد شده را صحیح دانسته و می‌گوید: «هذا حدیث صحیح الاسناد ولم یخرجاه.[2] این حدیث از حیث سند صحیح است ولی در صحیحین نیامده است.» و ذهبی نیز آن را صحیح دانسته است.

پی‌نوشت:

[1]. «حدثنا أبوالعباس محمد بن يعقوب، ثنا العباس بن محمد بن حاتم الدوري، ثنا أبو عامر عبد الملك بن عمر العقدي، ثنا كثير بن زيد، عن داود بن أبي صالح، قال: أقبل مروان يوما فوجد رجلاً واضعاً وجهه على القبر، فأخذ برقبته وقال: أتدري ما تصنع؟ قال: نعم، فأقبل عليه فإذا هو أبو أيوب الأنصاري رضي الله عنه، فقال: جئت رسول الله صلى الله عليه وسلم ولم آت الحجر سمعت رسول الله صلى الله عليه وسلم، يقول: «لا تبكوا على الدين إذا وليه أهله، ولكن ابكوا عليه إذا وليه غير أهله» هذا حديث صحيح الإسناد، ولم يخرجاه؛ والتعليق - من تلخيص الذهبي.» محمدبن عبداله الحاکم النیشابوری، المستدرک علی الصحیحین، ج4، ص560، دار الکتب العلمیه، بیروت، لبنان. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.
[2]. پایگاه تخصصی نقد وهابیت،