پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_  قرآن کریم در سوره‌ی مبارکه‌ی بقره می‌فرماید: « الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَعْرِفُونَهُ كَمَا يَعْرِفُونَ أَبْنَاءهُمْ وَإِنَّ فَرِيقاً مِّنْهُمْ لَيَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَهُمْ يَعْلَمُونَ»[1]؛ یعنی:  كسانى كه به آنان كتاب آسمانى داده‏‌ايم، همان‌گونه كه پسران خويش را مى‏‌شناسند، او را [نيز] مى‏‌شناسند [چرا كه نام و وصف او را به عنوان آخرين پيام‌‏آور خدا و نيز نويدِ آمدنش را از تورات و انجيل دريافت داشته‏‌اند]؛ و بى‏‌گمان گروهى از آنان حقيقت را پوشيده مى‏‌دارند و خودشان [هم‏] مى‏‌دانند[2].

در یکی از این اوصافِ آشنا، با استناد به کتاب مقدس تعمق کنیم.

در سفر تثنیه از اسفار پنج گانه‌ی توراتِ عهد عتیق چنین آمده است: «و این است برکتی که موسی، مرد خدا، قبل از وفاتش به بنی اسرائیل داده، گفت: "یهوه از سینا آمد، و از سعیر بر ایشان طلوع نمود و از جبل فاران درخشان گردید»[3].

مرحوم محمدصادق فخر الاسلام که خود از علمای پژوهشگر مسیحی بوده و به اسلامِ عزیز گرویده است می‌نویسد که مقصود از «یهوه از سینا آمد» آن است که خداوند از سینا تجلی کرده و تورات را به جناب موسی (علیه‌السلام) داده است و «از سعیر بر ایشان طلوع نمود» یعنی کتاب مقدس انجیل را به حضرت عیسی (علیه‌السلام) اعطاء نمود و مرادِ «از جبل فاران درخشان گردید» هم درخشش قرآن است که به حضرت محمد (صلی‌الله علیه و آله و سلم) نازل شده است [4].

استشهاد جناب فخر الاسلام برای این مدعا آیاتی از سفر پیدایش است که پس از ماجرای تولد اسحاق و بیرون کردن کنیز (هاجر) و پسرش (اسماعیل) می‌گوید: «و خدا با آن پسر [اسماعیل] می‌بود. و او نمو کرده، ساکن صحرا شد، و در تیراندازی بزرگ گردید. و در صحرای فاران، ساکن شد. و مادرش زنی از زمین مصر برایش گرفت»[5]. توضیح نامبرده این است که چون بر اساس اسناد تاریخی محل سکونت جناب اسماعیل (علیه‌السلام) بی‌تردید مکه بوده است [6]؛ در نتیجه، فاران همان منطقه‌ی مکه است و جبل فاران هم بایستی کوهی در منطقه‌ی مکه باشد و درخشش هم، قرآن کریم است که چون پرتوی بر قلب مطهر رسول‌الله در کوه نور و در غار حرا اتفاق افکنده شد.

[1]- بقره: 146.

[2]- .www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=18395&AyeID=153

[3]- تثنیه 33: 2.

[4]- فخر الاسلام، محمدصادق، انیس الاسلام، ج 5، ص 67.

[5]- پیدایش 21: 20 و 21.

[6]- همان،