این همه منابعی را که نقل نمودید بر حدیث بودن این عبارت گواهی داده اند، منبعی که این را رد نموده و حدیث ندانسته در یادداشت شما دیده نمیشود، گرچه شاید بگوئید که چون از حد شمارش زیاد است پس تذکری به آن لازم نیست. سوال این است که وقتی مولانای بلخی و سعدی شیرازی آنرا حدیث میدانند مگر کافی نیست؟ چرا باید حرف شما را که اولین بارم هست در زندگی که اسم شمارا میشنوم قبول نمایم و حرف مولانا را رد کنم؟؟