یه چیز رو یادم زفت بگم خود کلمه خویدوده که در اوستا ، گاتها، و... تکرار شده و متاسفانه با معنی غلط ازدواج با محارم اشتباه گرفته میشه(بعضا) از دو قسمت تشکیل شده: 1-خوی: (و یا خوه در خوه دوده) همان لفظ باستانی خویش به معنای خویشاوند در زبان مادها و عموزاده در زبان پارسی و پارتی 2- دوده هم لفظ باستانی دودمان به معنای قوم ، نسل ، ویا قبیله هست. پس خویدوده به معنای به جا گذاشتن دودمانی حاصل از ازدواج با خویشاوندان و یا عموزادگان هست (نه محارم) لازم به ذکر هست که هر دو کلمه خوی و دوده هنوز هم در برخی لهجه های زبان کردی که همان زبان مادها بوده وجود داره و به کار هم برده میشه. مشتقاتی هم از این کلمات هنوز هم استفاده میشه مثلا در کردی :خوه م به معنای خودم (همین کلمه خودم در فارسی یکی از مشتقات خوی هست) ویا خوه مان به معنای خودمان ویا خوه یان به معنای خودشان