سلام. با شروط زیر بلافاصله اعدام می‌شوید. 1. این‌که اسلام را پذیرفته باشید. و بعد به دین دیگری گرایش پیدا کنید. ولی اگه در ابتدای بلوغ اسلام را قبول نکنید مرتد در مورد شما صدق نمیکند. ولو پدر و مادر مسلمان باشند. 2. مرتد ملی نباشید. 3. زن نباشید. 4. ارتداد خود را اظهار و آشکار کنید. پس اگه قلبا روگردانی کنید متوجه شما نمی شود. 5. برای حاکم اسلامی احراز شود. و غیر حاکم اسلامی کسی دیگری حق تعرض و اجرای حکم را ندارد. به نظرم معلوم شد که که این حکم، یک تدبیر برای حفظ جامعه اسلامی از فرو پاشی اعتقادی آن است و در تمام ادیان کم و بیش چنین حصارهای نگهدارنده ای وجود دارد. البته فلسفه‌ی این حکم بر می گردد به صدر اسلام که منافقین روز ایمان می‌آوردند و شب از دین خود برمیگشتند که با این کار تزلزل در دین مسلمانان ایجاد کنند. غالب افراد جامعه از آن‌جا که قدرت بر تحقیق ندارند به تشکیک می‌افتند پس برای حفظ جامعه باید مانعی باشد که دافع این خطر جدی باشد. قبلا هم گفته شد در ادیان دیگر هم همین حکم وجود دارد یهود، مسیحیت و زرتشت و... به عنوان نمونه در دین یهود می گوید:«اگر برادرت يا پسر مادرت يا پسر و يا دختر تو يا زن هم آغوش تو و يا رفيق تو كه مثل جان تو است، تو را اغوا نموده، بگويد كه برويم تا خدايان غيري كه تو و آباي تو ندانستيد، عبادت نماييم... او را قبول مكن و او را گوش مده و چشم تو بر او رحمت ننمايد و او را متحمل مشو و وي را پنهان مدار. البته او را به قتل رسان. اولاً دست تو به قتلش دراز شود و بعد دست تمامي قوم و او را با سنگ سنگسار نما تا بميرد؛ به سبب اين كه جوياي اين بود كه تو را از خداوند خداي تو كه تو را از زمين مصر از خانه بندگي بيرون آورد، براند تا تمامي اسرائيليان بشنوند و بترسند و بار ديگر چنين امر شنيع را در ميان ما مرتكب نشوند...»(سفر تورية مثني، فصل 13، (مشتمل بر 18 آيه)، كتاب المقدس، ترجمه وليم گلن، دار السلطنه لندن، 1856ميلادي.) البته رسیدن به دین حقیقی، حق هر انسانی است که اسلام این را برای هر فردی جایز شمرده است. پس تغيير دين به عنوان امري شخصي و دروني، حقيقتي مورد تأييد و قابل قبول و غير قابل انكار است؛ اما از اين جهت كه افكار عمومي و ايمان مردم را متزلزل مي‏كند، اظهار آن روا و شايسته نيست. به همين دليل، اسلام با وجود يك سري شرايط، با شخص مرتد، يعني فردي كه دين خود را تغيير داده و در برابر دين قبلي خويش موضع انكاري گرفته، برخورد مي‏كند. در اين حال، اگر فرد باور خود را رواج ندهد و به امنيت فكري و فرهنگي جامعه آسيبي وارد نكند، به او كاري ندارند و حكم ارتداد نداشته و عقيده‏اش نزد خودش محترم است.