زن در كتاب مقدس مسیحیت

برتری بی‌چون و چرای مرد بر زن: «اما مي­خواهم كه شما بدانيد كه سر هر مرد مسيح است و سر زن مرد»(رساله اول پولس به قرنتيان، 11 : 3)
حكومت مرد بر زن مجازاتی خدايی برای زنان است (پيدايش،   3 : 16)
مرد جلال خداست و زن جلال مرد(رساله پولس به قرنتيان، 11 : 7)
برتري مردان بر زن همچون برتري مسيح بر كليسا: «شوهر سر زن است چنانكه مسيح نيز سر كليساست»(افسسيان، 5 : 23)
زنان براي مردان آفريده شده­ اند(اول قرنتيان، 11 : 9)
زن بايد مطيع مرد باشد همانگونه كه ما مطيع خدائيم(افسسيان، 5 : 22)
فروختن دختر به عنوان كنيز(خروج، 21 : 7)
زن بعد از دوبار طلاق ناپاك مي­شود(تثنيه، 24 : 4)

زن در قرآن

اما با نگاهي در قرآن كريم می‌بینیم كه نظري متفاوت به زن دارد كه بيانگر عنايت خاص خداوند به زن است نه مثل مسيحيت كه زن را جداي از مرد و طفيل وجود مرد مي­داند.

قرآن كريم مي­فرمايد: زنان را از جنس مردان و از سرشتي نظير سرشت مردان آفريده‌ایم:«همه شما را از يك پدر آفريديم و جفت آن را از جنس خود او قرار داديم»(نساء : 1) يا در جايي ديگر درباره همه آدميان مي فرمايد: «خداوند از جنس خود شما براي شما همسر آفريد»(نساء : 1 ، نحل : 72 ، روم : 21)

يكي ديگر از نظريات تحقير آميز کتاب مقدس  در مورد زن اين است كه زن عنصر گناه است، از وجود زن شر و وسوسه برمي­خيزد و اينكه در هر جنايتي كه مردان مرتكب مي­شوند زن در آن دخالت دارد، شيطان زن را وسوسه مي­كند و زن مرد را، شيطان حوا را فريفت و حوا آدم را در حالي كه قرآن كريم داستان آدم و حوا را مطرح كرده ولي هرگز نگفته كه شيطان يا مار حوا را فریفت و حوا آدم را (عهد قدیم، پیدایش، 3 : 1-20) بلكه مي­فرمايد: «فَوَسْوَسَ لَهُمَا الشَّيْطَانُ »(اعراف :20) علت وسوسه را شيطان براي آدم و حوا معرفي نموده است. و آياتي از اين قبيل كه زن را از اين اتهام مبرا مي­كند در قرآن بسيار آمده است.
تحقير ديگر در ناحيه روحاني زن است كه زن به بهشت نمي­رود، زن مقامات معنوي را نمي­تواند طي كند، قرآن در آيات فراواني تصريح دارد كه پاداش اخروي و قرب الهي به جنسيت مربوط نيست « إِنَّ أَکرَمَکُم عِندَاللّهِ أَتقَاکُم»(حجرات : 13) يا در كنار هر مرد بزرگ يك زن بزرگ را ياد مي­كند و اگر زنان نوح و لوط را به عنوان زناني ناشايسته ذكر مي­كند از زن فرعون به بزرگي ياد مي­كند.
اسلام زن را طفيل مرد معرفي نمي­كند بلكه زن و مرد را آفريده براي هم، زينت و مكمل همديگر معرفي مي­كند « هُنَّ لِبَاسٌ لَّكُمْ وَ أَنْتُمْ لِبَاسٌ لَّهُنَّ »(بقره :187)

نتيجه گيري را بر عهده مخاطب قرار مي­دهيم ....