زرتشت و باستان گرایی

در شاهنامه میخوانیم: توس سابقه و کارنامهای خوب داشت، قدرتمند و توانا بود، اما در پیروی از فرمانروای حق، دقیق نبود، اصطلاحاً ولایتمدار نبود، مغرور و خوشگذران هم بود. کیخسرو (فرمانروا) به او مأموریتی دارد. اما توس با تمام قدرت، کار را خراب کرد! همین سبب شد که ایران آسیب ببیند.

کیخسرو فرمانروای ایران، تاج و تخت را به لُهراسب بخشیده؛ او را جانشین خود کرد. اما بزرگان ایران به کیخسرو خُرده گرفتند که لُهراسب، نامی پرآوازه ندارد. کیخسرو به آنان پاسخ گفت که لهراسب، هرچند نامدار نیست، اما توانا، دیندار، خردمند و پاکدست است: «كه دارد همى شرم و دين و خرد...

اسلام، هم دین خشونت است، و هم دین محبت! خشونت منطقی و حق، در جای خود (مثلاً تنبیه افرادی که به جان و مال و ناموس مردم دستدرازی میکنند) و از سویی دیگر، محبت نیز در جای خود.

پرسش: چرا کشورهای اروپایی با آن همه ادعای حقوق بشر، میتوانند هر کسی را به ظنّ (گمان) عضویت در یک گروه مخالف، بازداشت کنند؟ اما ایران حق ندارد دشمنان و اعضای نهادهای جاسوسی از قبیل برخی بهائیان و باستانگرایان برانداز و... را بازداشت و محاکمه کند؟

انتخابات را تحریم میکنی؟
+ شما رسانههای باستانگرای برانداز چرا از صبح تا شب از پادشاهان ایران باستان تمجید میکنید؟
- چون باعث افزایش قدرت ایران میشه. ما میخوایم قدرت ایران بیشتر بشه.
+ خوب پس چرا انتحابات رو تحریم میکنید؟

به روایت شاهنامه، کیکاووس، بسیار قدرتطلب و بیخرد بود، در عین حال، خود را خردمند میپنداشت. فردوسی میگوید: کیکاووس در اثر افزونخواهی مست شده بود، پس بر آن شد که آسمان را تصرف کند. او دستور داد چند عقاب را به تختش ببندند که به آسمان بالا برود، ارتفاع بگیرد.

معلم شهید، استاد مرتضی مطهری (رحمة الله علیه) بارها به ستایش فردوسی پرداختند. از جمله در کتاب گرانقدر «خدمات متقابل اسلام و ایران»، فردوسی را «حکیم» و «حماسه سرای عظیم ایران» نامیدند.
خدمات متقابل اسلام و ایران، تهران، انتشارات صدرا، 1392، ص 15.

علامه سید محمدحسین حسینی طهرانی (رحمة الله علیه)، حکیم ابوالقاسم فردوسی را به خاطر زنده کردن افسانههای باستانی سرزنش میکند و از سویی دیگر، او را به سبب مسلمان و شیعه بودنش میستاید.

تجربه از تاریخ | حکیم ابوالقاسم فردوسی روایت میکند: در عصر حکومت کیومرث، دیوها به آدمیان تاختند. آنان به فساد پرداخته؛ بیگناهان را به قتل میرساندند. اما هوشنگ (نوه کیومرث) با سپاهی از مردمان و حیوانات به دیوها تاخته، آنها را تار و مار کرد.

برخی انجمنهای زرتشتیِ ساکن در آنسوی مرزها، انتخابات ریاستجمهوریِ آتی را تحریم کردند. آنان به خوبی میدانند که مشارکت بالا در انتخابات، نه فقط برای نظام، بلکه برای ایران سودمند است و قدرت ایران را در مجامع بینالمللی ارتقا بخشیده؛ امنیت ملی را در درون و بیرون مرزها تضمین میکند.

یک تجربه تاریخی از شاهنامه: ضحاک (بیگانه ستمگر)، با حضور بجا، گسترده و سازنده مردم در صحنه، ساقط شد. کاوه آهنگر به همراهی مردم، علیه او قیام کرد. شاهنامه ما را به عبرت از تاریخ فرا میخواند، اینکه در سمتِ درست تاریخ بایستیم.

حمایت یائیر نتانیاهو (پسر نخستوزیر جنایتکار رژیم صهیونیستی) از تجزیه ایران و تشکیل کشور مستقل کردستان
همواره گفتهایم که اسرائیل، فقط با نظام دشمنی ندارد، بلکه با مردم ایران و موجودیت ایران دشمنی دارد.

حضور مردم در صحنه | شاهنامه: هزاران سال پیش، ایران گرفتار قحطی شد و همچنین به اشغال دشمنان درآمد. پس، پهلوانان ایران، کِیقباد (نخستین حاکم سلسله کیانیان) را بر تخت نشاندند. مردم نیز در دفاع از حکومت و در پاسداری از ایران به صحنه آمدند.

نتانیاهو پس از فشارهای بین المللی: حمله ما به رَفَح اشتباه بود.
آرمین زارع، ادمین کانال باستانگرا و هوادار رضا پهلوی: نه اشتباه نکردی! کار درستی کردی، زنها و بچههای بیشتری رو کشتار کن!