وهابیت
شیعه با تمسک به آیه قرآن که خداوند میفرماید: «وسيلهاى براى تقرب به او (خداوند) بجوئيد!» به اهل بیت عصمت و طهارت، توسل میجوید، و خواسته و حاجاتش را از طریق اهل بیت، از خداوند طلب میکند؛ شیعیان، ائمه را عبادت نمیکنند و مستقیماً از آنان چیزی نمیخواهند، بلکه آنان را واسطهای آبرومند در نزد خداوند میدانند.
شواهدی از تاریخ نشان میدهد که رژیم آل سعود در حق مردم یمن جنایاتی مثل آنچه در این ایام میبینیم در تاریخ داشته است. جامعه پرافتخار و عزتمند یمن سالیان سال است که توانسته بااقتدار زندگی کند؛ اما هرگاه به دلایلی آل سعود نتوانستند افکار یمنیها را تحمل کنند بر ایشان تاخته و آنها را اماج حملات خود قرار دادهاند.
اینکه وهابیان میگویند تبرک به قبور اشخاص صالح و اولیاء الهی، جایز نیست به دلیل اینکه احدی از صحابه و تابعین این عمل را انجام ندادهاند، کلام نادرستی است زیرا موارد متعددی در کتب معتبر اهل سنت یافت میشود، که حاکی از تبرک صحابه یا تابعین به قبور اشخاص صالح و بزرگوار میباشد. مثلا تبرک به قبر حضرت حمزه که آن را سمهودی ذکر میکند.
عدهای با وارد کردن شبهه، عزاداری و سینه زنی شیعیان را رد میکنند و آن را احمقانه میدانند، بهخصوص فرقه ضاله وهابیت خیلی روی این قضیه مانور میدهند، در حالیکه عایشه در سوگ نبی مکرم اسلام با زنان، عزاداری و به سينه و صورتشان میزدند. با این حساب تکلیف چیست؟ آیا لازمهی کلام خود را میپذیرند، و عایشه را اهل بدعت میدانند.
برخی ازوهابیون ادعا میکنند که خلافت یزید بر اساس بیعت شرعی بوده و پدرش از مردم برای او بیعت گرفته است و بنابراین مشروع میباشد. لذا امام حسین(ع) شخصی فتنهگر و بیعتشکن محسوب میشود. در پاسخ میگوییم که طبق معیارهای اهلسنت، انتخاب خلیفه باید با نظر اهل حل و عقد مطابقت داشته باشد، اما یزید در تصاحب خلافت این را لحاظ نکرد.
گریه بدعت نیست و در سیرهی پیامبران موارد بسیاری نقل شده است و منابع مختلفی آوردهاند. مثل ماجرای شنیدن خبر شهادت زید بن حارثه در جنگ موته که پیامبر وارد خانهی زید شد، دختر او پس از آنکه حضرت را مشاهده میکند، گریه کرده، رسول خدا(ص) هم همراه او میگریند و وقتی علت گریه سوال میشود، میفرمایند: علاقه و محبت دوست به دوست.
عدهای از اصحاب پیامبر(ص) و علماء اهل سنت، لمس و یا بوسیدن قبر پیامبر(ص) را جایز دانستهاند. پس لمس و بوسیدن به شخص پیامبر و لباس وی به طریق اولی امر مجاز در اسلام و از دید بزرگانی است که خود اهل سنت، ایشان را بهعنوان الگو میدانند. بسیاری از بزرگان اهل سنت در کتابهای فقهی به این مسئله پرداخته و این امر را مسلم میدانستهاند.
عالم وهابی میگوید: «شیعیان با سجده بر تربت کربلا به یاد امام حسین (علیه السلام) میافتند و مشرک میشوند» میگوییم پس شما از ما مشرکترید؛ چون در سلام نماز به یاد پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) و عباد صالح خدا و در سوره حمد به یاد کسانی که نعمت داده شده و همچنین کسانی که مغضوب واقع شدهاند میافتید و مشرک میشوید.
خداوند در قرآن تصریح کرده است، که بعثت نبی، و نزول قرآن در بین اعراب، بهخاطر لجاجت و تعصب آنهاست، نه بهخاطر هوش و ذکاوت آنها؛ زیرا به تصریح خداوند در این آیه، اگر قرآن و پیغمبر (صلی الله علیه و آله) بر قوم دیگری غیر از عرب فرستاده میشد، اعراب حاضر به تبعیت و دینداری نمیشدند، و در جهالت چند هزار سالهی خویش باقی میماندند. اما خداوند با این راهبرد، اعراب و غیر اعراب را به دین الهی دعوت کرد و همه را بر سر سفره الهی نشاند.
وهابیان برای اثبات ادعای خود در متهم ساختن شیعه به اعتقاد به تحریف قرآن، به حدیث امام صادق (ع) مبنی بر آوردن کتاب جدید توسط امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) استناد میکنند، در حالی که این حدیث تنها میگوید امام زمان کتابی جدید با خود دارد، اما هرگز در حدیث، کلامی از قرآن به میان نیامده تا ثابت کند که آن کتاب یعنی قرآنی جدید.
توسل جستن به پیامبر (ص) پس از وفات ایشان، توسط وهابیت امری شرک آلود خوانده شده است و کسیکه آن را انجام دهد، مشرک میدانند. در پاسخ میگوییم: این مساله از مسائلی است که تقریباً تمامی مسلمانان از ابتدای اسلام تا زمان پیدایش تفکرات اشخاصی چون ابن تیمیه و بهدنبال آن وهابیان، بر جایز بودن و حتی پسندیده بودن آن اعتقاد داشتند.
وهابیت انجام قربانی را در زیارتگاهها و مقابر حرام میدانند. به این دلیل که این اعمال مشرکانه است. اما وقتی معلوم شده که عمل مسلمانان برای خداوند است نه غیرخدا و فقط قربانی و ثواب آن را به اولیاء الهی تقدیم میکنند، انجام این عمل در زیارتگاهها اشکالی ندارد و حتی ذبح در زیارتگاه به دلیل احساس نزدیکی با ولی الهی ارجحیت دارد
یکی از شبهات مهم وهابیت درباره ذبح و قربانی و اهداء ثواب آن به اولیاء الهی است. ایشان با مبانی سطحی خود مسلمانان را به کفر متهم میکنند. در حالی که هیچ مسلمانی قصد غیر خداوند و تواضع و تقرب به غیر خداوند را در انجام عمل ذبح ندارد و تنها عمل را به نیت اهداء به اموات و بزرگان انجام میدهد. وهابیت باید در نظراتش تامل کند.
عکرمه، کسی است که قائل به جسمانیت خداوند متعال است. احمد بن حنبل (متوفای 241 قمری) از عکرمه نقل میکند: «خداوند متعال با دست خود چیزی را لمس نکرد، مگر در سه مورد: یک: آدم را با دست خود خلق کرد. دو: بهشت را با دست خود غرس نمود. سه: تورات را با دست خود نوشت.»