حدیث شماره 3
3- وَ عَنْهُ عَنْ مُعَلَّى بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ جُمْهُورٍ عَنْ يُونُسَ عَنْ طَلْحَةَ قَالَ قُلْتُ لِلرِّضَا ع إِنَّ الْإِمَامَ لَا يَغْسِلُهُ إِلَّا الْإِمَامُ فَقَالَ أَ مَا تَدْرُونَ مَنْ حَضَرَ لِغُسْلِهِ قَدْ حَضَرَهُ خَيْرٌ مِمَّنْ غَابَ عَنْهُ الَّذِينَ حَضَرُوا يُوسُفَ فِى الْجُبِّ حِينَ غَابَ عَنْهُ أَبَوَاهُ وَ أَهْلُ بَيْتِهِ
اصول كافى جلد 2 صفحه 225 روايت 3
ترجمه روايت شريفه :
طـلحـه گـويـد: بـه امـام رضـا عـليـه السـلام عـرضـكـردم : امـام را جـز امـام غـسـل نميدهد؟ فرمود: آيا نمى دانيد چه كسى براى غسلش حاضر ميشود؟ كسى حاضر شود كـه بـهـتـر اسـت از آنـكـه از او غـايـب است همان كسانى كه در چاه نزد يوسف حاضر شدند زمانيكه ابوين و خانواده اش از او غايب بودند.
شـرح:
از ايـن روايـت اسـتـفـاده مـى شـود كـه جـبـرئيـل و مـلائكـه بـراى غـسل امام حاضر شوند، زيرا آنها بودند كه در چاه بيارى يوسف رسيدند، ولى اين روايت غـسـل دادن امـام را هـم نـفـى نـمـى كـنـد و شـايـد از نـظـر تـقـيـه صـادر شـده باشد. در هر حـال عـلامـه مـجـلسـى (ره ) اخـبـارى نـقـل مـيـكـنـد كـه حـضـرت رضـا بـراى غسل پدرش موسى بن جعفر عليهما السلام از مدينه به بغداد حاضر شد و همچنين امام جواد بـراى غـسـل دادن پـدرش عـليـهـمـا السـلام از مدينه به طوس آمد، كه در صورت صحت و ثـبـوت ايـن اخـبار ممكن است اين روايات را هم مؤ يد همان معنى دانست . چنانچه مجلسى (ره ) اسـتـفـاده كـرده اسـت ، در صورت خدشه و ضعف آن اخبار پيداست كه اين روايات صراحت و ظهورى در آن معنى ندارد، بعلاوه پيداست كه تحقيق درباره اين موضوع در اين زمان نتيجه عملى و بلكه اعتقادى هم ندارد و از ضرورياتى نيست كه بر اقرار و انكار آن ، اثر مهمى ثابت شود، چنانچه از جملات : ما يدريهم عن غسله سنة موسى بن عمران اما تدرون من حضر لغسله اين معنى ظاهر مى شود.