پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ هنگامی که پیامبر اسلام در بازگشت از تبوک به مدینه بود، گروهی از منافقان در مسیر «عقبه» توطئه کردند تا شتر پیامبر را رم دهند و حضرت را به دره بیندازند. مورخان درباره‌ی تعداد آنان دیدگاه‌های مختلفی دارند؛ برخی تعدادشان را دوازده تا پانزده نفر دانسته‌اند و گفته‌اند تنها حُذَیفه از نامشان آگاه بود.

در صحیح مسلم هم، از پيامبر نقل شده که فرمود: «در بين اصحاب من، دوازده منافق هستند كه هشت نفر از آنها، محال است وارد بهشت شوند، مگر اینکه شتر، از سوراخ سوزن خیاطی عبور کند»

نافِع بن جُبیر که از قریش است، ادعا می‌کند آنان همه از انصار بوده‌اند، اما روایت‌هایی دیگر، از حضور چند قریشی، از جمله ابوسفیان و خلفا، سخن گفته‌اند. ابن حزم، ابن ابی‌الحدید و سیوطی هر یک، برخی از این افراد را نام برده‌اند.

در مجموع، اصلِ وقوع این توطئه، مُسلّم است، اما درباره‌ی هویت افراد دخیل، میان مورخان، اختلاف وجود دارد و گزارش‌های موجود، نام برخی از افراد سرشناس صحابه را آورده که با افشا نشدن نام این منافقان، آنان در بین صحابه مخفی بوده و ادعای عدالت همه صحابه، یا وعده بهشت دادن پیامبر به برخی افراد، باطل است.