پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ عمر در صلح حدیبیه، به دلیل اینکه رؤیای پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله مبنی بر ورود به مکه، محقق نشد، در نبوت پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، شک می‌کند و تا مرز مخالفت علنی هم پیش می‌رود. بعضی منابع اهل‌سنت، عبارت صریح عمر که گفت: «شک نکردم مگر در آن روز» را نقل کرده‌اند.

عمر نزد پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله آمد و گفت: «مگر  تو پیامبر نیستی؟ مگر نگفتید ما کنار کعبه می‌رویم و طواف می‌کنیم؟» پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله هم فرمودند مگر من زمان تعیین کردم و گفتم امسال می‌رویم؟ عمر با عصبانیت بلند می‌شود و می‌گوید اگر یاور داشتم، هرگز تسلیم نمی‌شدم، با این حال، پیش ابوبکر می‌آید و شَکّ خود را تکرار می‌کند؛ یعنی به سخنان پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله اعتماد نکرد و قانع نشد.

شک عمر تا زمان فتح مکه و حجة الوداع هم ادامه داشته و پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله تلاش می‌کند آنها را برطرف کند؛ ولی مشخص نیست که عمر واقعاً شَکّش برطرف شد یا نه؟

بعضی‌ها سعی می‌کنند این مخالفت‌ها را به غیرت دینی نسبت بِدَهند، ولی این رفتارها، پیشی گرفتن از خدا و پیامبرش محسوب می‌شود.