زرتشت و باستان‌گرایی
چند مدتی است كه پاره شعری در شبكه‌های اجتماعی دست به دست می‌گردد و از قضاء به حكيم ابوالقاسم فردوسی نسبت داده می‌شود و فحوایآن چنين است: «عرب هر چه باشد به من دشمن است، بد انديش و كژ خوی و اهريمن است». در اين باره بيان چند نكته لازم می‌نمايد. چنين سخن زشت و مبتذلی از حكيم فردوسی كه به گواه عالم و آدم، مسلمانی شيعه بود، جداً بعيد است. گذشته از اينكه چنين كلامی در...
مقبره‌ای که امروز به کورش هخامنشی نسبت داده می‌شود، در طول تاریخ، هیچ گاه در روایات ایرانی، مربوط به کورش شمرده نمی‌شد. بلکه در حوالی قرن 19 میلادی، چند انگلیسی و یهودی این مقبره را به دروغ به کورش نسبت دادند. در حالیکه تمام اسناد تاریخی و حتی شواهد باستان شناسی گویای آن است که این مقبره (یا بهتر است بگوییم معبد) ابدا ربطی به کورش ندارد.
نتیجه‌ای که به دست می آید اینکه، اگر قرار باشد گروهی به این روز به اصطلاح جهانی بپردازند، زرتشتیان هستند که باید در این زمینه پیش قدم باشند، ولی بعد از بررسی‌ها مشاهده می‌شود که این مراسم و روز جهانی به تازگی و توسط عده ای جهانی شده، و زرتشتیان نیز به جهانی بودن این روز به تازگی و در سالیان اخیر دست پیدا کرده اند. ادعا می‌شود که این روز تنها در تقویم ایران...
كورش دوم (كورش كبير) می‌گويد اجداد من (كمبوجيه اول و كورش اول)، شاه، بلكه شاه بزرگ، شاه انشان بودند. داريوش و فرزندان او نيز می‌گويند اجداد ما (آرشامه و آريارمنه) شاه بودند، آن هم شاهانی بزرگ و شاهِ شاهان! اين در حالی است كه كمبوجيه اول و كورش اول (اجدادِ كورش كبير) مصادف و هم‌عصر با آرشامه و آريارمنه (اجداد داريوش) بودند. به راستی اجداد كورش كبير شاه انشان بودند؟...
در هیچ یک از بخش‌های اوستا، و در هیچ متن دیگری از متون زرتشتی (متون تفسیری و روایی زرتشتی) نامی از کورش هخامنشی وجود ندارد. از سویی، کورش در تورات؛ کورِش (به عبری: כּוֹרֶשׁ و با فونت لاتین: Kowresh) نامیده شده است، نه سیروس! همچنین در هیچ بخشی از انجیل نام کورش نیامده است! و نه نام سایروس! بحث ذوالقرنین هم ربطی به کورش ندارد و دلایل بسیاری برای نقض آن...
آیا می‌دانید در هیچ یک از گاهشمارهای بینالمللی، هیچ اسمی از "روز جهانی کورش" وجود ندارد؟ آیا می‌دانید روزی به نام روز جهانی کورش در هیچ نهاد بینالمللی ثبت نشده و این موضوع تنها یک توهم است؟ آیا برای پاسداشت مقام بزرگان راهی غیر از دروغ و یاوه‌بافی وجود ندارد؟؟؟
از تاریخ هخامنشیان کتیبه‌های بسیار مانده است که گویای مسائل گوناگون (اعم از سیاسی، نظامی، مذهبی، اقتصادی و...) است. هرچند در اصالت بسیاری از این کتیبه‌ها تردید‌های جدی وجود دارد (و جریان تاریخنگار ماسونی به شدت از بیان حقایق طفره می‌رود)، لیکن ما فرض را بر صحت قدمت این کتیبه‌ها می‌گیریم، و از محتوای یکی از این کتیبه‌ها، به فضاحت شاهان هخامنشی...
امروزه د محافل آکادمیک، عرفا و بزران ادب فارسی جایگاهی بس والا دارند، و گفتار آنان (از فردوسی گرفته تا سعدی و حافظ و مولوی و عطار و...) دل‌های محبین را به سوی تعالی سوق می‌دهد. در این میان بخش عظیمی از اشعار و نکات نغز ادبی در شعر فارسی، برگرفته از زبان عربی است و حقیقتاً ادبیات عرب به کمال و بالندگی ادب پارسی کمی شایان نمود. همانگونه که بسیاری از فرهیختگان و اندیشمندان...
در پايان داستانی از يك حاكم ظالم بيان شد، كه حقيقتاً صحيح است. پادشاهان ظالم و پيروان امروزِ آنان، همواره با جعل خرافاتی همچون قداست بتِ شيطانیِ مردوك، قداست بتِ بعل، و تشريع قوانين و دستورات عجيب و شرم‌آور روی ديگر ستمگران را سفيد كرده اند! اين حاكمانِ مروج خرافات، به روشنی خود را نماينده اهورامزدا دانسته و تمامِ رفتارهای حيرت‌آور خويش را در پس پرده‌یِ توهمات نگه می‌داشتند...
ساسانیان و زرتشتیان در اواخر عصر ساسانی چنان در فساد و ظلم و استبداد غرق بودند، که مردم ایران با تمام وجود از آنان متنفر بودند. حتی در مقدمه جنگ قادسیه، نظامیان ساسانی از تزلزل حکومت سوء استفاده کرده به زنان ایرانی تجاوز نمودند و اموال مردم را غارت کردند. حال سؤال ما از باستانگرايان این است که اگر 1400 سال پیش حضور داشتند، چه می‌کردند؟! آیا با مردم کشورشان همراه می‌شدند؟! یا در تجاوز...
موبد دکتر اردشیر خورشیدیان (رییس انجمن موبدان تهران) درکتاب «پرسش به پاسخ‌های دینی زرتشتیان» درباره وندیداد گفتند: «اصولاً اوستا به مجموعه پنج بخش کتابی گفته می‌شود که از دید زرتشتیان آنقدر سپنته (مقدس) و گرامی بوده که حاضر شدند تا پای جان در پستوها و نهان خانه‌ها نگاه داشته و از دست برد و سوزانیده شدن توسط نیروهای دشمن، حفظ کنند». ایشان در ادامه از پنج نسکِ مقدس اوستا چنین نام می‌برند: نخست...
تاریخ ایران، در گذر تاریخ همواره دربردارنده نقاط روشن و تاریک بسیار بود. نقاطی روشن که برخاسته از روح متعالی مردمان این سرزمین بود برای همیشه در تاریخ می‌درخشد. از سویی نقاطی تاریک نیز وجود دارد (مانند دیگر جوامع و تمدن‌ها) که نباید از آن فرار کرد، بلکه باید از آن عبرت گرفت. چه اینکه گذشته، چراغ راه آینده است. در مطالعه تاریخ هخامنشیان (و مخصوصاً شخصِ کورش)...
مطالعه صحیح تاریخ، و عبرت آموزی از آن همواره راهگشا و نزد خردمندان، چراغ راه آینده شمرده می‌شود. بدترین نوع خیانت به تاریخ، دلبخواه‌سازی آن است. حذف نقاط تاریک و بزرگنمایی در نقاط روشن و دروغ گفتن و دروغ نوشتن، روش‌های خیانت به تاریخ است. در این باره باید توجه داشت عده‌ای بدون توجه به هویت راستین ایرانیان، تلاش می‌کنند هویتی جدید (و ناشی از بافته‌های استعمارگران)...
«برای من ثابت کنید که مسلمان هستید! تا کمکتان کنم.» شنیدنِ این سخن همان و بیدار شدن از خواب همان! عالِم شهر، نیمه شب وحشت‌زده در کوچه‌های سمرقند در پی زنِ علویه و دخترانش می‌گشت. ساعت‌ها جستجو کرد تا ردّ آنان را در خانۀ پیرمرد زرتشتی یافت. بر در خانه کوبید. پیرمرد زرتشتی از در بیرون آمد. در حالی که حالش دگرگون بود. عالِم شهر گفت: «آن زن و دخترانش کجا هستند؟...