تصوف
دراویش میخواهند با یک حرکت سیاسی توپ را در زمین آقای هاشمی بیندازد، که قطعاً یکی از علتهای آن اینست که میخواهند برای خود کسب مشروعیت کنند و فرقهای را که در حال فرو ریختن است، بازسازی کنند.
به سادگی میتوان گفت كه: تصوف و عرفان در همهی ادیان و مذاهب و حتی مكاتب فلسفی كم و بیش وجود دارد و پس از این همه تحقیقات كه دربارهی پیداشدن صوفیگری و درویشی و عرفان انجام شده، هنوز هیچكس نتوانسته بگوید كه منشأ اصلی تصوف چیست و یا كجاست؟
علامه جعفری تحت عنوان منظرهی عاشورا از دیدگاههای مختلف مینویسد:
«درست است که حادثهی نینوا و منظرهی بینظیر عاشورا، یک حادثه و یک منظره بوده است ولی همین حادثه و منظرهی واحد را میتوان از دیدگاههای گوناگون مورد درک و تماس قرار داد:
انسان با هویتش معنای کاملی را تشکیل می دهد، کسی که هویتی جعلی داشته باشد، ره به ترکستان برده و هیچ گاه به آرامش واقعی نخواهد رسید.
پيشوايان راستين اسلام که حافظان دينند، بيش از همه با افکار انحرافي و بدعت ديني مبارزه مي کردند و پيروان خويش را از پيروي صوفيان و هر گروه باطل ديگر برحذر مي داشتند
تصوف در حقیقت، مخلوطی از تفکرات فرقهها و ادیان مختلف اعم از بودایی، میترایی، زردشتی، مانوی، تائو، مسیحی، برهمایی، یهود و اسلام است.
تصوف، به عنوان یکی از انحرافات جدی در امت اسلام، دوران پر فراز ونشیبی را طی نموده است. اهل بیت (ع) به عنوان رهبران الهی از همان ابتدای تشکیل این جریان، به مخالفت با آن پرداختند.
درباره معني «تصوف» و اين كه به چه كسي «صوفي» مي گويند، بايد اعتراف كرد كه يك تعريف جامع كه طريقه و روش صوفيه را كه در برگرفته و مورد قبول همگان باشد، يافت نمي گردد.