در سراسر متون کلاسیک و ادبی تاریخی ایرانی و همچنین در سرتاسر متون زرتشتی، اشاره‌ای به سیزده به در نشده است. آرتور کریستن‌سن ایران‌شناس مشهور هم می‌نویسد که رسم سیزده به در، از زمان قاجار به این سو دیده می‌شود. این از ریشه مبهم و تاریک سیزده به در. اما میوه تلخ آن از این جهت، که در این روز، بسیاری از ایرانیان، به طبیعت میروند ولی دست به نابودی آن می‌زنند.