خسرو پرویز
خسرو پرویز در شاهنامه، شخصیتی است مغرور، متکبر، خودخواه و بیرحم که برای رسیدن به قدرت، هیچ حد و مرز و هیچ اصل اخلاقی و انسانی نمیشناسد. تنها منافع خود را میبیند و به هیچ چیز و هیچ کسی وفادار نیست.
در عصر حکومت خسرو پرویز، ارتش ساسانی علیه او قیام کردند، پس مجبور به فرار شد. خسرو پرویز از گرسنگی و تشنگی و خستگی، به ستوه آمده بود تا اینکه به یک عرب رسید، پس از آن عرب آب و غذا خواست، و مرد صحرانشین هم او را از گرسنگی و تشنگی نجات داد.