پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ شگرد جعل نسب‌نامه و انتساب خود به خاندان اهل‌بیت علیهم‌السلام از دیرباز در میان مدعیان دروغین مرسوم بوده است؛ برای نمونه می‌توان از عبدالقادر گیلانی، ابن‌تومرت و احمداسماعیل بصری نام برد که برای ایجاد مقبولیت در بین جامعه اسلامی و پیشبرد اهداف خویش، شجره‌نامه‌هایی برای خود جعل کرده‌اند.

یکی از کانال‌های مرتبط با جریان انحرافی احمداسماعیل بصری، مطلبی از فیسبوک او نقل کرده که دلیل نام‌گذاری احمد به لقب «احمدالحسن»، انتسابش به امام حسن عسکری علیه‌السلام است: «در ارتباط با من، به‌طور مشخص به جدّم حسن عسکری صلوات الله‌عليه منتسب هستم، در پاسخ به کسانی‌که نسب او را انکار نمودند».[1]

مطلب گفته شده او در مورد انتسابش به امام حسن عسکری علیه‌السلام، اشاره به روایت مفضل بن عمر از امام صادق علیه‌السلام دارد که در مورد حجة بن الحسن عسکری عجل‌الله‌تعالی‌فرجه می‌فرماید: «يَا مَعَاشِرَ الْخَلَائِقِ هَذَا مَهْدِيُّ آلِ مُحَمَّدٍ وَ يُسَمِّيهِ‏ بِاسْمِ جَدِّهِ رَسُولِ اللَّهِ (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ) وَ يُكَنِّيهِ بِكُنْيَتِهِ وَ يَنْسُبُهُ إِلَى أَبِيهِ الْحَسَنِ الْحَادِيَ عَشَر»؛[2] «اى مردم عالم! اين مهدى آل محمد است و او را به نام و كنيه جدش پيغمبر صلّى‌اللَّه‌عليه‌وآله می‌خواند و به پدرش حسن عليه‌السلام امام يازدهم تا حسين بن على صلوات‌اللَّه‌عليهم اجمعين نسبت می‌دهد».

در این مقاله، حدیث مفضل بن عمر از حیث دلالت و محتوا مورد کنکاش و بررسی قرار گرفته، تا میزان اعتبار ادعای احمداسماعیل بصری (که مدعی است این قسمت از روایت به شخص او اشاره دارد)، مشخص شود.

اولین اشکال بر ادعای احمد اسماعیل بصری این است که عبارت‌های قبل و بعد «يَنْسُبُهُ إِلَى أَبِيهِ الْحَسَنِ»، نشانگر اینست که روایت، هیچ گونه ارتباطی با احمداسماعیل بصری نداشته و در مقام بیان ویژگی‌های حجت بن الحسن عسکری علیه‌السلام است.

قرائن متعددی در روایت طولانی مفضل بن عمر، بر تطبیق این روایت با حجت بن الحسن علیه‌السلام دلالت دارد؛ به عنوان نمونه فردی که به امام حسن عسکری علیه‌السلام منتسب است، در تاريخ (257 ق) متولد شده[3] و یا بين ركن و مقام با او بيعت می‌شود، سيصدو سيزده يار دارد و یا امام حسين عليه‌السلام او را همراهی می‌كند.

دومین اشکال این است، کسی می‌تواند ادعای انتساب به امام حسن عسکری علیه‌السلام کند که سیادتش ثابت شده باشد؛ این درحالیست که احمد اسماعیل بصری نتوانسته سیادت خود را از راه معتبر ثابت کند و برای اثبات سیادت خویش، فقط به خواب و شجره‌نامه جعلی استناد کرده است.

پیروان احمداسماعیل بصری شجره‌ نامه‌ای خودساخته ارائه داده و نسب او را چنین بیان می‌کنند: احمد فرزند اسماعیل فرزند صالح، فرزند حسین، فرزند سلمان، فرزند محمد بن حسن عسکری علیهماالسلام است.

ایـن در حالیست که وی از قبیله هنبوش از عشیره البوسویلم است که هیچ کدام از آنان، دارای سیادت نیستند. نکته قابل‌ توجه اینکه، برای اثبات سیادت بایستی ادله کافی در دست مدعی باشد تـا بتوان سیادت را در حق او پذیرفت؛ لذا به‌صرف دیدن یک رؤیا نمی‌توان ادعای سـیادت کرد.

بنابر نظر شیروان الوائل (وزیر امنیت دولت عراق و گروهی از طوایف بصره)، او از طایفه «همبوش» است که یکی از طوایف البوسويلم می‌باشد و این طایفه از سادات محسوب نمی‌شوند. پس شجره‌نامه ارائه شده جعلی بوده و شجره‌نامه حقیقی او را چنین ذکر کرده‌اند: احمد فرزند اسماعیل، فرزند صالح، فرزند حسین، فرزند سلمان، فرزند داود است.

در نتیجه باید گفت که بر تطبیق این روایت بر احمد اسماعیل بصری، اشکالات متعددی همچون دلالت روایت بر حجت بن الحسن علیه‌السلام (به خاطر وجود قرائن و عدم اثبات سیادت احمد)، وارد است و لذا استناد به چنین روایتی توسط احمد اسماعیل بصری، باطل است.

پی‌نوشت:
[1]. صفحه فیسبوک احمد اسماعیل، 2016/07/03.
[2]. خصيبى، حسين بن حمدان، الهداية الكبرى،البلاغ، بيروت، 1419 ق، ص397.
[3]. در روایت بیان می‌کند که «وِلَادَتِهِ إِلَى سَاعَةِ وَفَاةِ أَبِيهِ سَنَتَيْنِ وَ سَبْعَةَ أَشْهُرٍ»؛«سن ولادت او تا زمان وفات پدرش(امام حسن عسکری علیه‌السلام، دو سال و 7 ماه بوده است» این دیدگاه خلاف نظر مشهور شیعه است که بیان کننده این است که امام زمان علیه‌السلام در سال 255ق متولد شده و در هنگام وفات پدرش، پنج ساله بوده است؛ اما هر کدام از دیدگاه‌ها را بپذیریم، این تاریخ فقط بر حجت بن الحسن عسکری علیه‌السلام تطبیق می‌کند.