پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ بزرگان دراویش فرقه سلطان علیشاهی همواره دارای یک توهم خود بزرگ‌بینی هستند که عالم و آدم را به خود می‌چسبانند و هر آنچه در این دنیاست را در ید قدرت خود می‌دانند. ایشان خود را صاحب اسرار الهی و قطب خویش را ولیّ زمان و متصل به خداوند متعال معرفی می‌کنند. چند روز پیش مرتضی محجوبی از مشایخ طریقت سلطان علیشاهی، مکتوبی از نورعلی تابنده قرائت کرد که قطب دراویش صوفی در آن ادعای الهام از طرف پروردگار داشته و صوفیان را مجبور به شنیدن و عمل به دستوراتش می‌کند! تنها تفاوت او با پیامبران این است که در سیرهٔ انبیا (علیهم‌السلام) دعوت بوده، نه اجبار که مقدر شده باشد! و مؤمنین به آن پیامبر از سر اختیار و طیب نفس با او بیعت و همراهی می‌کردند. اما ظاهراً دراویش این طریقت مجبورند تا مرید حلقه به گوشِ پیرمرد بیدختی باشند و از فرامین او ذره‌ای خطا نکنند.

همچنین وقتی از نورعلی تابنده قطب فرقه سلطان علیشاهی خواسته می‌شود که درباره سیلی که در شمال و جنوب کشور رخ داده است نظر خود را بگوید، در سخنانی متکبرانه و در کمال خودشیفتگی می‌گوید: «بله، مملکت نه‌تنها در مملکت ما خب خیلی جاها، اما در مملکت ما، اینجا شمال ما، ایران دچار سیل شده، بیشتر جنوب، ولی سمت قسمت جنوب خراسان، گناباد ما و سیستان و بلوچستان و جاهای دیگر دچار سیل نشدند، آن‌ها از پیش دچار کم آبی بودند، ما هم همین‌جور. منتها کم آبی ما تبدیل شد به یک آب ملایم خوبی که خیلی مفید بوده است. روی هم رفته اکثر مردم ایران که می‌نالیدند از بی‌آبی، دچار سیل شدند. جهتش هم این است که نالیدن جز به درگاه خدا نیست و آن‌ها اگر به درگاه خدا می‌نالیدند و به بندگان خدا، که خب ما بندهٔ خدا هستیم توجه می‌کردند، این‌جوری نمی‌شد. ولی خب توجهی کردند یک عده‌ای مثل این‌هایی که ظاهراً صدمه کم دیدند، صدمه ندیدند و آن‌های دیگر صدمه دیدند که دیدیم، ولی آن‌هم مرتفع می‌شود. برای اینکه به هر جهت همه مردم ایران بالنسبه مردمان خداشناس هستند و بالنسبه اهل ترحم و شفقت و مهربانی ... و این است که همه اینها مرتفع خواهد شد.» [1]

قطب فرقه سلطان علیشاهی این روزها به‌قدری متکبرانه صحبت می‌کند و به‌قدری غرق در خودشیفتگی خود شده است که روزی دم از الهام و گرفتن دستور از خداوند متعال میزند و روزی خود را هم‌طراز خداوند متعال می‌داند و می‌گوید که مردم سیل‌زده باید به درگاه ما ناله می‌کردند. اما سؤالی که اینجا مطرح است این‌که چرا فقط خود را بنده خدا برای نالیدن و توجه کردن به سمت خود معرفی کردید و نامی از حضرات اهل بیت (علیهم السلام) به‌عنوان بهترین و محبوب‌ترین انسان‌ها نزد خداوند متعال نبردید؟ سؤال دیگر اینکه شما که مدعی هستید که اگر مردم به درگاه شما ناله و توجه می‌کردند این‌طوری نمی‌شد، پس چرا شما معطل توجه و ناله مردم ماندید و خودتان به مردم کمک نکردید تا دچار این‌همه مصیبت نشوند؟

جالب اینکه دقیقاً چند روز بعد از سخنان نورعلی تابنده بود که بارش‌های شدید باران در گناباد سبب جاری شدن سیل شد که فرماندار گناباد از خسارت یک هزار و 540 میلیارد ریال مربوط به بخش کشاورزی و 2 میلیارد ریال در بخش آب و فاضلاب شهری و روستایی و منابع طبیعی خبر داد. حال‌وروز این روزهای نورعلی تابنده مصداق این ضرب‌المثل است که: کل اگر طبیب بودی سر خود دوا نمودی.

پی‌نوشت:
[1]. نورعلی تابنده، 25 و 27 فروردین 1398