احادیث فراوانی در کتب معتبر حدیثی اهل سنت داریم که‌این مسئله را ثابت می‌نماید.
در تاریخ کبیر بخاری آمده است: پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) بعد از این‌که آیه تطهیر نازل شد تا نه ماه هرروز صبح به درب خانه حضرت علی و فاطمه زهراء (علیهما السلام) می‌آمدند و این آیه را تلاوت می‌نمودند.[2]
مسلم نیز در کتاب صحیح خود از عایشه چنین نقل کرده است که پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در صبحی که عبای سیاه‌رنگی بر دوش داشت از منزل خارج شد پس امام حسن (علیه‌السلام) آمد و پیامبر (صلی الله علیه و آله) او را در زیر عبای خود قرارداد، امام حسین آمد باز همین کار را کرد، فاطمه زهراء و امام علی (علیه السلام) آمدند و حضرت آن دو را نیز زیر عبای خود جای داد سپس آیه تطهیر را تلاوت فرمود.[3]
در سنن کبری نقل شده است معاویه به سعد دستور داد حضرت امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) را ناسزا بگوید، اما سعد از این امر سرباز می‌زد وقتی معاویه علت این امر را جویا شد، سعد در جواب چنین گفت: «سمعت رسول‌الله (صلی‌ الله علیه و آله): يقول له، وخلفه في بعض مغازيه، فقال له علي (علیه السلام): يا رسول‌الله تخلفني مع النساء والصبيان؟، فقال له رسول الله (صلی‌ الله علیه و آله): أما ترضى أن تكون مني بمنزلة هارون من موسى، إلاّ أنه لا نبوة بعدي؟ وسمعته يقول: في يوم خيبر: لأعطين الراية رجلاً يحب الله و رسوله، و يحبه الله و رسوله فتطاولنا لها، فقال: إدعوا لي علياً فأتي به أرمد، فبصق في عينيه، ودفع الراية إليه، ولما نزلت، زاد هشام: إنما يريد الله ليذهب عنكم الرجس أهل البيت، دعا رسول الله (صلی الله علیه و آله) علياً، وفاطمة ، وحسناً، وحسيناً، فقال: اللهم، يعني هؤلاء أهلي[4]، رسول خدا، امام علی (علیه اسلام) را در یکی از جنگ‌ها به‌جای خود در شهر گماشته بود. حضرت عرض کردند اما مرا بر طفلان و زنان می‌گماری؟! پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمودند: آیا دوست نداری نسبت به من به‌منزله هارون نسبت به موسی باشی؟ الا این‌که بعد از من نبی‌ای نیست. هم‌چنین پیامبر (صلی الله علیه و آله) در روز جنگ خیبر چنین فرمودند: پرچم را به‌دست کسی می‌دهم که خدا و رسولش او را دوست دارند و او نیز خدا و رسولش را دوست دارد. سپس پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمود: علی (علیه السلام) را صدا بزنید. حضرت خدمت پیامبر رسیدند، درحالی‌که چشم درد داشتند. پیامبر (صلی الله علیه و آله) با آب دهان خود چشم حضرت را شفاء دادند و پرچم را به دست او دادند، آن‌گاه رسول خدا (صلی الله علیه و آله) در حق او چنین فرمودند: «انما یرید‌ الله لیذهب عنکم الرجس اهل‌البیت.» پس از آن پیامبر (صلی الله علیه و آله) در حق او و حسنین و فاطمه زهرا دعا فرمودند.»
این موارد، تنها تعداد کمی از موارد بی‌شمار روایاتی است که در کتب حدیثی اهل سنت در مورد آیه تطهیر آمده است که درنتیجه، طهارت و پاکی اهل‌بیت (علیهم السلام) و عصمت ایشان را ثابت می‌نماید.
در پایان جای این سؤال مطرح است که چرا اهل‌بیتی که این منزلت و مقام نزد خدای متعال و رسول (صلی الله علیه و آله) دارند نباید بر سر سفره آن‌ها نشست و از احادیث گهربار آن‌ها بهره برد؟

پی‌نوشت:

[1]. «آیا آیه تطهیر در شان زنان پیامبر نازل شده است؟»
[2]. بخاری، تاریخ کبیر، بی‌جا، بی‌تا، ج9، ص25.
[3]. مسلم، صحیح مسلم، بی‌جا، بی‌تا،  فضائل الصحابة - فضائل أهل بيت النبي، حدیث 4450.
[4]. نسائی، السنن الکبری، بی‌جا، بی‌تا، ج5، ص107 و 112.