حرم امن الهی نقطه امن برای بشریت قرار داده شده است، که برای بشریت مأوایی برای فکر و حل اختلافات نه از طریق جنگ بلکه در پرتو معنویت و عبادت است؛ وهابیت برای حرم امن الهی حرمت قائل نشد وآن را بعد از چند بار تجاوز و خونریزی به طرز وحشتناکی تصرف کرد؛ این محاصره مردم را مجبور به خوردن گوشتِ وحوش و سگ کرد.

برخی ویروس‌ها و میکروب‌ها قابل علاج نیستند و برخی دیگر قابل علاج هستند و تنها مدتی انسان را دچار بیماری می‌کند. مهم‌ترین چیز برای هر انسانی، عقل و دیانت اوست. ویروسی که این دو را بیمار کند، بسیار خطرناک است. ویروس تکفیر، دین را می‌برد. وهابیت از آن‌جا که اعتقاد درستی ندارد، تنها به تکفیر دیگران می‌اندیشد.

لوئیس دوکورانسی یکی از افرادی است که درباره تاریخ وهابیت دارای تالیفاتی است. او با نوشتن برخی از فجایع وهابیت، پرده از اعمال ننگین وهابیت بر می‌دارد. یکی از وقایعی که به عنوان سند محکمی در خون‌آشامی وهابیت در آثار لوئیس دوکورانسی بیان شده است، واقعه کربلا است. او از جنایات وهابیت در حمله به این شهر سخن گفته است.

شنیدن فضائل اهل‌بیت و مخصوصاً حضرت علی (علیه السلام) برای بسیاری از حاکمان قابل تحمل نبود. نام اهل بیت (علیهم السلام) برای همیشه در تاریخ می‌درخشد. هرچند غاصبان حق خلافت تمام تلاش خود را کردند که نام حضرات معصومین (علیهم السلام) و مخصوصاً حضرت علی (علیه السلام) را از بطن جامعه حذف کنند، ولی هرگز موفق به انجام چنین کاری نشدند.

ابن بشر مورخ سعودی با افتخار جنایات وهابیت را چنین تعریف می‌کند: «هنگامی‌که سعود بن عبدالعزیز به شهر زبیر رسید، همه آن منطقه را ویران کردند و افراد بسیار زیادی را کشتند. بعد از آن به سوی زبیر حرکت کرده و شهر زبیر را محاصره کردند. تمام مراقد و قبور را از جمله مرقد «حسن بصری» و «طلحه» را با خاک یکسان کردند، و هیچ اثری باقی نماند.

تاریخ آکنده از ثبت حوادث و وقایع تلخ و شیرینی است که به عنوان سندی ماندگار و درس عبرتی برای آیندگاه به ثبت می‌رسد. سیاه برگی از تاریخ آن زمانی رقم خورد که عده‌ای مانع ثبت و نگارش وصیت پیامبر (ص) در تعیین جانشینی خلافت به جهت فلاح و رستگاری امت شدند که اثر تخریبی آن تا به امروزه، باعث به بیراهه رفتن تعداد زیادی از مردم شده است.